Η φωτογραφία με τους κρατούμενους μετανάστες, που ήταν φορτωμένοι, σαν τα ζώα, σε «υπηρεσιακό φορτηγάκι» της αστυνομίας, στη Λάρισα, σόκαρε το πανελλήνιο. Αλλά η συζήτηση που ακολούθησε στα ΜΜΕ περιορίστηκε στον τρόπο μετακίνησης των κρατουμένων - που, πράγματι, είναι απαράδεκτος και άκρως προσβλητικός για την ανθρώπινη υπόσταση - και δε στάθηκε, όσο θα έπρεπε, στην ουσία του προβλήματος. Και η ουσία είναι ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, που έρχονται στη χώρα μας αναζητώντας «στον ήλιο μοίρα», είναι ανεπιθύμητοι από το ελληνικό κράτος, θεωρούνται παρείσακτοι και αντιμετωπίζονται, αδιακρίτως, από τις αρμόδιες υπηρεσίες του, ως «επικίνδυνοι κακοποιοί».

Δεν είναι μόνο ότι, με το που πατήσουν στο ελληνικό έδαφος, μετατρέπονται σε «θηράματα» των συνοροφυλάκων και των άλλων «κεφαλοκυνηγών» της αστυνομίας και, στο κυνηγητό τους, κάποιοι χάνουν και τη ζωή τους. Δεν είναι μόνο ότι, όταν συλλαμβάνονται, πολλοί κακοποιούνται και οι περισσότεροι κρατούνται, για αρκετό καιρό, σε «κελιά - αποθήκες» αστυνομικών τμημάτων, σε άθλιες συνθήκες διαμονής, αφού, σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπάρχει θέρμανση, ή εξαερισμός, κοιμούνται στο τσιμέντο, δε σιτίζονται κανονικά και δεν τους προσφέρεται υγειονομική περίθαλψη. Είναι και όλα τα άλλα βάσανα στα οποία υπόκεινται όσοι σταθούν τυχεροί και δε συλληφθούν..

Η αναζήτηση οποιασδήποτε δουλειάς, στην εποχή της ανεργίας, είναι ο πρώτος «Γολγοθάς» τους. Πολλοί δε βρίσκουν πουθενά να δουλέψουν και τριγυρνούν «σαν την άδικη κατάρα». Οσοι βρουν κάπου να εργαστούν, αντιμετωπίζονται από τους εργοδότες σαν είλωτες. Δουλεύουν «ήλιο με ήλιο», με χαμηλότερο μεροκάματο, δίχως ασφάλιση, σε συνθήκες εργασίας που δημιουργούν κινδύνους για τη ζωή τους. Στην πλειονότητά τους, διαμένουν σε ανήλιαγα υπόγεια, ερειπωμένα χαμόσπιτα, ακόμα και στην ύπαιθρο. Ζουν με το καθημερινό άγχος μην πέσουν στα χέρια της αστυνομίας, καθότι η παραμονή τους θεωρείται παράνομη. Κι όταν προσπαθούν να πάρουν την πολυπόθητη «κόκκινη κάρτα» νομιμοποίησής τους, πέφτουν στα «ιστό» της γραφειοκρατίας που τους ταλαιπωρεί αφάνταστα και στα «δίχτυα» των «εμπόρων της ελπίδας» - δικηγόρων και άλλων «αετονύχηδων» - που τους «ξεζουμίζουν» οικονομικά.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις και τις εντολές της ΕΕ, μετατρέπουν τη χώρα μας σε «χωροφύλακα της Ευρώπης», για να την «προφυλάξουν» από τα «μιάσματα» των μεταναστών και των προσφύγων. Μάλιστα, η κυβέρνηση Καραμανλή είναι έτοιμη να προχωρήσει σε ακόμα πιο σκληρά μέτρα περιφρούρησης του ευρωπαϊκού χώρου, συντασσόμενη με τη σχετική πρόταση Σαρκοζί για σύλληψη και φυλάκισή τους ως την απέλαση. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι η έκφραση οίκτου και αγανάκτησης για τα βάσανα των μεταναστών και δε φτάνουν οι καταγγελίες για τις αστυνομικές αυθαιρεσίες σε βάρος τους. Χρειάζεται οργανωμένος και κοινός αγώνας Ελλήνων και ξένων εργαζομένων, για τη νομιμοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων, την εξασφάλιση όλων των δικαιωμάτων τους, αλλά και για την ανατροπή της αντιδραστικής μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων.