Το σοκαριστικό δεν είναι ότι δύο Ελληνες αθλητές του στίβου παραμονές της συμμετοχής τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες πιάστηκαν ντοπαρισμένοι. Ούτε ότι 11 αθλητές της Αρσης Βαρών τον περασμένο Απρίλη βρέθηκαν να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένης ουσίας. Το σοκαριστικό είναι η υποκρισία όλων όσοι κάνουν τις ανήξερες παρθένες λες και ανακάλυψαν τώρα το κύκλωμα του ντόπινγκ.

Επικεφαλής ομοσπονδιών, «αθάνατοι» της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παράγοντες του αθλητισμού. Ολες αυτές τις μέρες, μετά το λεγόμενο σκάνδαλο ντόπινγκ, έχουν εμφανιστεί με προκλητικό τρόπο και παριστάνουν πως δεν ξέρουν τι γίνεται στο σκοτεινό παρασκήνιο του σάπιου πρωταθλητισμού. Είναι οι ίδιοι που όχι μόνο έχουν τεράστια ευθύνη, αλλά έχουν οδηγήσει τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό, στο δρόμο της ντόπας.

Είναι κοινό μυστικό ότι το ντόπινγκ αποτελεί γενικευμένο φαινόμενο και στον ελληνικό αθλητισμό. Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι το κίνητρο για το ντόπινγκ δημιουργείται από το κύκλωμα που ελέγχει τον αθλητισμό ως εμπόρευμα. Από όσους βγάζουν κέρδη από αυτόν. Πολυεθνικές - χορηγοί των αθλητών που αυγατίζουν τα κέρδη τους όταν οι αθλητές τους παίρνουν το χρυσό. Πολυεθνικές - χορηγοί της ΔΟΕ που εκτιμούν σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ότι αυξάνουν την κερδοφορία τους κατά 50% μέσω της προβολής τους στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις και πολύ περισσότερο όταν οι διοργανώσεις έχουν παγκόσμια ρεκόρ. Πολυεθνικές που παρασκευάζουν και εμπορεύονται αναβολικές ουσίες που χρησιμοποιούν οι αθλητές και που ο ετήσιος τζίρος αγγίζει - σύμφωνα με επίσημα στοιχεία - τα 20 εκατομμύρια ευρώ δηλαδή πάνω από 6 τρισεκατομμύρια δραχμές.

Η πραγματικότητα που διαμορφώνουν όλα τα παραπάνω δεδομένα, αντανακλάται και στον μη επαγγελματικό αθλητισμό ή στον πρωταθλητισμό. Στον ερασιτεχνικό, στο σχολικό, ακόμα και στον αθλητισμό της γειτονιάς. Η πραγματικότητά τους υπαγορεύει ότι για να μπορέσεις να κάνεις το κάτι παραπάνω, να ξεπεράσεις τα όρια που νομίζεις ότι έχεις, να εξελιχθείς αθλητικά και να βελτιώσεις τις επιδόσεις σου, πρέπει να πάρεις το «μαγικό χάπι». Αυτό τείνει να αναχθεί σε κουλτούρα. Δεν είναι τυχαίο ότι:

Η σαπίλα και η βρωμιά αυτού του κυκλώματος, δεν παίρνουν γιατρειά, όσο τον αθλητισμό εκμεταλλεύεται το μεγάλο κεφάλαιο. Οσο το πραγματικό περιεχόμενο της φυσικής αγωγής, του αθλητισμού, του ελεύθερου χρόνου, έχει χαθεί στο λαβύρινθο της εμπορευματοποίησης και του υποκατάστατου. Το ζητούμενο για όλους τους αθλητές, τους προπονητές, τη νεολαία, είναι να διεκδικήσουν με την πάλη τους τα δικαιώματά τους στον αθλητισμό, να συγκρουστούν με την πολιτική των κερδών που αναπαράγει το ντόπινγκ και το βούρκο του αθλητισμού των χορηγών.