Οι συμφωνίες που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με τον Ζελένσκι είναι συνέχεια αυτών με τις ΗΠΑ για την αμερικανική «ενεργειακή κυριαρχία» στην Ευρώπη, με κόμβο την Ελλάδα. Καθένα από τα 7 σημεία της συμφωνίας είναι μια τρανταχτή απόδειξη ότι ενεργειακοί και πολεμικοί σχεδιασμοί πάνε χέρι - χέρι. Αυτό δείχνει η συμμετοχή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο στον απόηχο της επίσκεψης Ζελένσκι στην Αθήνα.

Το ενεργειακό σκέλος της συμφωνίας (προμήθεια του ουκρανικού δικτύου με αμερικανικό LNG μέσω της Ελλάδας, από Δεκέμβρη 2025 μέχρι Μάρτη 2026), που υπογράφτηκε παρουσία της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ, σηματοδοτεί τη βαρύτητα του «κάθετου διαδρόμου» για τα αμερικανικά συμφέροντα. Σε πλήρη ανάπτυξη του έργου, το αμερικανικό LNG θα μπαίνει στο σύστημα από την Ελλάδα και θα καταλήγει στην Ουκρανία, που διαθέτει μεγάλο αποθηκευτικό δίκτυο και αγωγούς μεταφοράς στην Κεντρική Ευρώπη.

Τα «παρελκόμενα» αυτής της συμφωνίας κρύβουν ακόμα σοβαρότερους κινδύνους για τον λαό και χτυπάνε συναγερμό για μεγαλύτερη αγωνιστική εγρήγορση. Οπως η ετοιμότητα της Ελλάδας «να συμβάλει με τεχνογνωσία και πόρους στην ενίσχυση της ενεργειακής ανθεκτικότητας της Ουκρανίας», με έμφαση στην «αποκατάσταση των ενεργειακών υποδομών που έχουν υποστεί ζημιές από τις ρωσικές επιθέσεις».

Μετά τα παζάρια για το μερίδιο των ελληνικών μονοπωλίων από τη μοιρασιά της ιμπεριαλιστικής λείας, με συμμετοχή στην ανοικοδόμηση των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας, το σχέδιο επεκτείνεται τώρα στις κατεστραμμένες ενεργειακές υποδομές, που η επαναλειτουργία τους είναι προϋπόθεση για να τρέξει το ευρωατλαντικό σχέδιο της απεξάρτησης από το ρωσικό LNG.

Η αστική τάξη της Ελλάδας δεν αναλαμβάνει μόνο τη μεταφορά του αμερικανικού LNG με τα καράβια της, ούτε μόνο την προσωρινή αποθήκευση και μεταφορά του προς τον Βορρά. Αναλαμβάνει και την αποκατάσταση του δικτύου στο έδαφος της Ουκρανίας, μέσω του οποίου το αμερικανικό καύσιμο θα φτάνει στην καρδιά της ευρωπαϊκής αγοράς! Τέτοια είναι η «εργολαβία» για τα αμερικανικά συμφέροντα και τόση η ταύτιση της αστικής τάξης με αυτά.

Οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Ουκρανίας συμφώνησαν επίσης «στην εμβάθυνση της αμυντικής συνεργασίας με επίκεντρο την ενίσχυση της ασφάλειας στον θαλάσσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας στην ανάπτυξη και χρήση θαλάσσιων μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAVs), στη διεξαγωγή κοινών ασκήσεων και εκπαιδεύσεων σχετικών με μη επανδρωμένα συστήματα θαλάσσης, καθώς και στην ενισχυμένη ανταλλαγή πληροφοριών για θαλάσσιες απειλές».

Είναι καθαρό ότι η συμφωνία βάζει στο επίκεντρο τη μεγαλύτερη στρατιωτική συνεργασία στη Μαύρη Θάλασσα, στο πλαίσιο και των «εγγυήσεων ασφαλείας», με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις αποστολές που αναλαμβάνει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Ο ρόλος του «χωροφύλακα» σε μια τόσο επικίνδυνη περιοχή, με τον φερετζέ των ασκήσεων και συνεκπαιδεύσεων, φέρνει τις Ενοπλες Δυνάμεις πιο κοντά στο θέατρο του πολέμου, την ώρα που όλες οι εξελίξεις δείχνουν κλιμάκωση παντού!

Αποφασίστηκε τέλος να ενισχυθεί η «συνεργασία στην αμυντική βιομηχανία, συμπεριλαμβανομένων κοινών έργων», ανοίγοντας τον δρόμο για νέες παρτίδες πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, όπως ήδη γίνεται, είτε απευθείας, είτε μέσω της Τσεχίας, που τα πολεμικά της μονοπώλια συνεργάζονται με την ΕΑΣ.

Οι συμφωνίες Ελλάδας - ΗΠΑ για τα ενεργειακά και αυτές που ακολούθησαν με την Ουκρανία, δείχνουν ακόμα πιο καθαρά τι σημαίνει για τον λαό η «αναβάθμιση» της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο»: Μεγάλα λιμάνια και υποδομές στρατηγικής σημασίας ενσωματώνονται πιο βαθιά στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό και ανεβαίνουν ψηλότερα στη λίστα των στρατιωτικών στόχων για τα αντίπαλα στο ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Οι Ενοπλες Δυνάμεις αναλαμβάνουν νέες αποστολές, που καμιά σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας και η αστική τάξη επεκτείνει τους ορίζοντες της κερδοφορίας της, με έμφαση στους εφοπλιστές, τα μονοπώλια της Ενέργειας και των Κατασκευών.

Το γεγονός εξάλλου ότι όλα τα άλλα κόμματα στηρίζουν είτε φωναχτά είτε σιωπηρά αυτόν τον σχεδιασμό, επιβεβαιώνει τη σύμπλευσή τους στα στρατηγικά συμφέροντα και σχέδια της αστικής τάξης και των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που γίνονται όλο και πιο απειλητικά για τον λαό, κάνοντας επιτακτική ανάγκη τη σύγκρουση για την ανατροπή τους.