1914 Η Οθωμανική Αυτοκρατορία εισέρχεται στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο με τον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό των Κεντρικών Δυνάμεων.

1940 Οι περίπου 600 κρατούμενοι κομμουνιστές της Ακροναυπλίας στέλνουν υπόμνημα στην κυβέρνηση με το οποίο καταδικάζουν τη φασιστική εισβολή και ζητούν να σταλούν στο μέτωπο για να πολεμήσουν. Οι μεταξικές αρχές όχι μόνο αρνούνται, αλλά και μετά την έλευση των ναζί παραδίδουν τους κρατούμενους κομμουνιστές στις δυνάμεις κατοχής.

1944 Μεταφέρονται στην Αθήνα 800 ταγματασφαλίτες της Πελοποννήσου. Οι αστικές δυνάμεις συγκεντρώνονται στην Αθήνα.

1961 Ανήμερα των βουλευτικών εκλογών δολοφονείται στο χωριό Δεμίρι Αρκαδίας ο στρατιώτης Διονύσης Κερπινιώτης, στέλεχος της Νεολαίας ΕΔΑ.

1986 Πεθαίνει ο ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος.

1940 Στις 3 το πρωί ο Ιταλός πρέσβης Ε. Γκράτσι επιδίδει στον Ελληνα δικτάτορα Ι. Μεταξά τηλεγραφική διακοίνωση με την οποία η φασιστική κυβέρνηση της Ιταλίας, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Βρετανία, απαιτούσε - ως «έμπρακτη» απόδειξη της ουδετερότητας της Ελλάδας - να της επιτραπεί να καταλάβει στρατιωτικά ορισμένες θέσεις στρατηγικής σημασίας επί ελληνικού εδάφους (χωρίς να προσδιορίζει ποιες). Η επίδοση του τελεσιγράφου ήταν ουσιαστικά μια τυπική υπόθεση, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις της ιταλικής πλευράς ήταν εξωφρενικές, αόριστα διατυπωμένες, ενώ έδιναν περιθώριο μόλις 3 ωρών για την αποδοχή ή την απόρριψή τους. Η επίθεση ήταν προαποφασισμένη. Αυτό εξηγεί και την αντίδραση του Μεταξά, ο οποίος δεν έκανε τίποτε άλλο από το να αναγνωρίσει την κατάσταση: «Alors, c'est la guerre» («Ωστε έχουμε πόλεμο») ήταν η απάντηση που έδωσε στον Ιταλό πρέσβη. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος άρχιζε.

1920 Δολοφονείται στη Μαύρη Θάλασσα καθώς επέστρεφε από τη Μόσχα, ως αντιπρόσωπος του ΣΕΚΕ στο 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος, ένας από τους πρωτεργάτες του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα και ιδρυτικό μέλος του ΣΕΚΕ. Μαζί με τον Λιγδόπουλο δολοφονήθηκε επίσης ο κομμουνιστής επαναστάτης Ωρίων Αλεξάκης, στέλεχος του Κόμματος των Μπολσεβίκων και εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Διεθνούς στα Βαλκάνια.

1922 Εχοντας το «πράσινο φως» από την Ιταλική Συνομοσπονδία Βιομηχανίας, το αστικό πολιτικό σύστημα και το Βατικανό, ο Μουσολίνι εκδίδει διαταγή για «πορεία εναντίον της Ρώμης». Την επόμενη μέρα εισέρχεται ανενόχλητος στην πρωτεύουσα, αναλαμβάνοντας την εξουσία για λογαριασμό της ιταλικής άρχουσας τάξης.