Οι καταιγιστικές εξελίξεις στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων έχουν οδηγήσει σε μεγάλη κινητοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων στη «μεθόριο» του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Τα σενάρια πάνω στα οποία εξασκούνταν τα προηγούμενα χρόνια οι ευρωατλαντικοί στρατοί, από κουκκίδες στους χάρτες των στρατιωτικών επιτελείων εξελίσσονται τώρα σε δράση «επί του πεδίου».

Σ' αυτές τις πρόβες πολέμου οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι ένοπλες δυνάμεις έδιναν και δίνουν σταθερά το «παρών», είτε με έμψυχο υλικό, είτε με τη διάθεση στρατηγικών υποδομών της χώρας. Δεν υπήρξε - για παράδειγμα - άσκηση στην Ανατολική Ευρώπη που να μην χρησιμοποιήθηκαν το λιμάνι και το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, ή το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο του Εβρου για τη μεταφορά στρατιωτών, οπλισμού και πυρομαχικών προς τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Πολωνία, ακόμα και την Ουκρανία.

Ολα αυτά τα χρόνια, επίσης, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό συμμετέχει σε ΝΑΤΟικές αποστολές, όπως η SNMG2 στη Μαύρη Θάλασσα, πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ακόμα και η αποστολή των ελληνικών φρεγατών στην Ερυθρά Θάλασσα, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολεμικής αρμάδας «Aspides», είχε αποτελέσει σενάριο μιας τέτοιας πρόβας πολέμου στο παρελθόν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και ο βομβαρδισμός του Ιράν από ισραηλινά αεροσκάφη, που είχε γίνει αντικείμενο συνεκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδας και Ισραήλ, στο πλαίσιο της στρατηγικής σχέσης των δύο κρατών.

Είναι λοιπόν φανερό ότι οι ασκήσεις των ευρωατλαντικών στρατιωτικών δυνάμεων δεν γίνονται για να ...γίνονται, αλλά προσομοιώνουν αληθινά σενάρια εμπλοκής, που τώρα εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας, δικαιολογώντας απόλυτα τον τίτλο της «πρόβας πολέμου». Αποτελούν ταυτόχρονα τροχιοδεικτικές για το πού σωρεύεται η μεγαλύτερη ένταση, πού στρέφουν το ενδιαφέρον τους οικονομικά και στρατιωτικά οι ιμπεριαλιστές, ποια είναι τα επόμενα μέτωπα της αναμέτρησης που κλιμακώνεται για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Με αυτά τα κριτήρια πρέπει να δει κανείς και την «Cutlass Express», μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές ναυτικές ασκήσεις που σχεδιάζεται από την Αμερικανική Διοίκηση Αφρικής (AFRICOM) και διευθύνεται από τις Αμερικανικές Ναυτικές Δυνάμεις Ευρώπης - Αφρικής (6ος Στόλος). Η ετήσια άσκηση ξεκίνησε το 2012 με συμμετοχή 33 κρατών, δεκάδων πολεμικών πλοίων και χιλιάδων στρατιωτών. Σύμφωνα με το αμερικανικό Πεντάγωνο, «αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της θαλάσσιας ασφάλειας και συνεργασίας στα στρατηγικά ύδατα της ανατολικής ακτής της Αφρικής και του δυτικού Ινδικού Ωκεανού», συγκεντρώνοντας «ναυτικές δυνάμεις από την Ανατολική Αφρική, τις χώρες του δυτικού Ινδικού Ωκεανού, την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και διάφορους διεθνείς οργανισμούς».

Οι επιχειρησιακές ζώνες περιλαμβάνουν τον Αραβικό Κόλπο, τη Θάλασσα του Ομάν, τον Κόλπο του Αντεν και την Ερυθρά Θάλασσα, σημεία - κλειδιά για τις παγκόσμιες οδούς μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Τα σενάρια κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα: Θαλάσσια ασφάλεια, προστασία θαλάσσιων υποδομών, ναυτική συνεργασία και καθοδήγηση στη ναυτιλία, προστασία της απρόσκοπτης ροής του εμπορίου, επίσκεψη - επιβίβαση - έρευνα και κατάσχεση/αποναρκοθέτηση, προστασία λιμένων και επιχειρήσεις με αεροναυτικά μέσα.

Το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη άσκηση συμμετέχει και η χώρα μας, δεν αποτελεί βέβαια είδηση. Και δεν είναι η πρώτη φορά, αφού η Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στην άσκηση το 2016, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με 34 ακόμα χώρες και 12 ναυτιλιακές εταιρείες, που παρείχαν 73 εμπορικά πλοία. Συμμετείχε επίσης το 2019 και το 2022, όταν για πρώτη φορά πήρε μέρος και το Ισραήλ.

Πέρα από τον ρόλο της στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και τις φιλοδοξίες της αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη συμμετοχή της στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που φτάνουν μέχρι τις ινδικές ακτές, η παρουσία της Ελλάδας σ' αυτήν την άσκηση έχει και το πιο άμεσο ενδιαφέρον της υπεράσπισης και προώθησης των συμφερόντων του ελληνόκτητου εφοπλιστικού στόλου. Αλλωστε, τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχαν στην άσκηση διάφοροι εφοπλιστικοί φορείς, όπως το Διεθνές Επιμελητήριο Ναυτιλίας, το Διεθνές Ναυτιλιακό Φόρουμ Πετρελαϊκών Εταιρειών, ναυτιλιακές εταιρείες που παρείχαν δεκάδες εμπορικά πλοία κ.ά.

Η απόσταση από τη στρατιωτική άσκηση έως την πραγματικότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου έχει μικρύνει πολύ, και στις μέρες μας γίνεται ακόμα μικρότερη. Διαβάζοντας για τέτοια σενάρια, ο λαός πρέπει να ανησυχεί και να κουμπώνεται. Καμιά σχέση δεν έχουν αυτές οι ασκήσεις με την προάσπιση των κυριαρχικών συμφερόντων και της άμυνας της χώρας. Αντίθετα, διαμορφώνουν το έδαφος για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή σε ανταγωνισμούς και πολέμους με θύμα τον ίδιο.