Εχει περάσει καιρός από την εποχή που αρκούσαν δυο - τρία fake news της ισραηλινής προπαγάνδας και ένας αφορισμός στην «τρομοκρατία της Χαμάς» για να υπερασπιστεί κανείς τη σφαγή στη Γάζα, κάτω από τον τίτλο «το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα». Τώρα, μετά από 60.000 νεκρούς Παλαιστίνιους, με τη Γάζα γεμάτη ερείπια, με τη Μέση Ανατολή να βράζει, με τον λιμό να αποτελειώνει ό,τι αφήνουν όρθιο οι σφαίρες του ισραηλινού στρατού, με τις αποκαλύψεις για την ύπαρξη σχεδίων εκκένωσης της Γάζας πολύ πριν την 7η Οκτώβρη 2023, εν γνώσει και των ευρωατλαντικών, με τις αντιδράσεις για τον πόλεμο και τη γενοκτονία να δυναμώνουν μέσα στο ίδιο το Ισραήλ, ακόμα και οι πλέον δύσπιστοι κλονίζονται μπροστά στα εγκλήματα και τα δολοφονικά σχέδια που κλιμακώνονται από το κράτος - δολοφόνο και τους συμμάχους του.

Αυτό βέβαια δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στους απόφοιτους των σεμιναρίων προπαγάνδας της ισραηλινής πρεσβείας, που σπεύδουν για επανεκπαίδευση, μιας και τα παλιά «επιχειρήματα» έχουν χρεοκοπήσει. Επανέρχονται, λοιπόν, με νέα αφηγήματα αλλά με τον ίδιο ακριβώς στόχο: Να ξεπλύνουν το ιμπεριαλιστικό μακελειό στη Γάζα και την ελληνική εμπλοκή. Να εξωραΐσουν τη στρατηγική σχέση με το κράτος - δολοφόνο. Να νομιμοποιήσουν τη σφαγή και να κάνουν τον λαό συνένοχο σ' αυτήν. Αν και εξαντλούν όλη τους την εφευρετικότητα, το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται και να εκτίθενται ακόμα περισσότερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Θεοδωρόπουλος της «Καθημερινής», μια από τις «αιχμές» της ισραηλινής προπαγάνδας στις σελίδες της εφημερίδας.

Γράφει χτες στην τελευταία σελίδα για όσους διαδηλώνουν την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό: «Εχουν αναρωτηθεί όλοι αυτοί ποια θα ήταν η κατάσταση σήμερα στη Γάζα αν η Χαμάς είχε απελευθερώσει τους ομήρους της 7ης Οκτωβρίου; Εχουν αναρωτηθεί ποια θα ήταν η κατάσταση αν τη Χαμάς δεν την υποστήριζαν ο Ερντογάν και το Κατάρ; Εχουν αναρωτηθεί αν ο Νετανιάχου θα μπορούσε να συνεχίσει τις πολεμικές επιχειρήσεις αν είχαν συμβεί όλα αυτά; Δεν τους λένε τίποτε οι διαδηλώσεις που γίνονται εναντίον του στο Ισραήλ; Εχουν αναρωτηθεί αν οι Ισραηλινοί στρατιώτες θα προτιμούσαν να είναι σ' ένα κρουαζιερόπλοιο στην Ελλάδα παρά να πολεμούν στη Γάζα; Σιγά μην ενδιαφέρονται για τη Γάζα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κραδαίνουν τη σημαία της Παλαιστίνης στο Σύνταγμα και να γράφουν "θάνατος στο Ισραήλ", για να μας θυμίζουν την ύπαρξή τους».

Αφού απέτυχαν να ξελασπώσουν το Ισραήλ για τις θηριωδίες του, επενδύουν τώρα στην προπαγάνδα ότι οι Παλαιστίνιοι είναι υπεύθυνοι για τη συνέχισή τους! Οτι αυτοί προκαλούν τη σφαγή τους, και μαζί όσοι στηρίζουν τον αγώνα τους να έχουν πατρίδα. Αν οι Παλαιστίνιοι συμβιβάζονταν με την κατοχή, τον θάνατο και τον εκτοπισμό που υφίστανται επί δεκαετίες, δεν θα υπήρχε λόγος να συνεχίζει το Ισραήλ να τους μακελεύει. Ξεδιάντροπα λένε μάλιστα ότι η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό στρέφεται ενάντια στους Ισραηλινούς που διαδηλώνουν για να τελειώσει ο πόλεμος, επειδή δίνει τάχα πάτημα στον Νετανιάχου να τον συνεχίζει! Κι ότι έτσι οι Ισραηλινοί στρατιώτες γίνονται δολοφόνοι από... αγγαρεία, αντί να απολαμβάνουν το καλοκαίρι σε κάποιο ελληνικό νησί! Ούτε η πρεσβεία δεν θα μπορούσε να τα πει τόσο... ισραηλινά. Οσο για τα άθλια υπονοούμενα περί «αντισημιτισμού», τα απαντάνε οι ίδιοι οι Ισραηλινοί με τις κινητοποιήσεις και τις αντιπολεμικές διαμαρτυρίες τους.

Αλλος γνωστός απολογητής των εγκλημάτων του Ισραήλ και της ελληνοϊσραηλινής «στρατηγικής σχέσης», ο Κανέλλης των «Νέων», βάλθηκε στο χθεσινό του πόνημα να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ασφαλώς, θεωρεί ότι το κράτος - δολοφόνος δεν διαπράττει κανένα έγκλημα κι ότι με τη γενοκτονία υπερασπίζεται απλά την ύπαρξή του. Το Ισραήλ όμως χωλαίνει στην... επικοινωνία, με συνέπεια «να δυσκολεύεται να πείσει (...) ότι δεν είναι κράτος αποτρόπαιων δολοφονιών (...) Υφίσταται την επικοινωνιακή επίθεση των αντιπάλων του χωρίς σοβαρή αντίδραση. Συχνά, με ενοχική διάθεση. Η στάση του αυτή το έχει μετατρέψει σε ένα συνεχώς απονομιμοποιούμενο κράτος». Θεωρεί απαραίτητη, λοιπόν, «μια παγκόσμια επικοινωνιακή αντεπίθεση, με επιχειρήματα και στοιχεία, με την προβολή των αρχών του και με αυτοκριτική για λάθη και υπερβολές - για να μη χάνει το δίκιο του».

Αυτή είναι η κατάντια όποιου πρέπει να υπερασπιστεί φανατικά τη «στρατηγική σχέση» με το κράτος - δολοφόνο, γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης. Πάντως, αν ο Κανέλλης θέλει κι ως δημοσιογράφος να βοηθήσει στην «επικοινωνιακή αντεπίθεση» του Ισραήλ, ας αφήσει τα αλυχτίσματα και ας πάει ο ίδιος στη Γάζα για ζωντανό ρεπορτάζ. Αν δεν είναι «τρομοκράτης» - όπως οι πάνω από 200 δημοσιογράφοι που έχει εκτελέσει το Ισραήλ - δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο. `Η μήπως όχι;