Η κυβέρνηση της ΝΔ προβάλλει τώρα ως «πρότυπο» τη Σουηδία για τη σύσταση «εθνικής αρχής κατά της ακρίβειας». Η αλήθεια όμως είναι ότι στη Σουηδία δεν υπάρχει καμία τέτοια αρχή. Οι αρμόδιες υπηρεσίες, όπως η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (Statistiska centralbyran - SCB) και η Ενωση Καταναλωτών (Konsumentverket), περιορίζονται στο να παρακολουθούν την εκτόξευση των τιμών, χωρίς καμία πραγματική παρέμβαση, πράγμα αστείο ακόμα και να το συζητάει κανείς στην καπιταλιστική αγορά του ανταγωνισμού για το μεγαλύτερο κέρδος.

Τα επίσημα στοιχεία του 2025 είναι συντριπτικά: Οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί πάνω από 5,5% σε σύγκριση με πέρσι. Ο καφές - βασικό αγαθό καθημερινής κατανάλωσης για εκατομμύρια Σουηδούς - έχει εκτιναχθεί πάνω από 40% σε σχέση με τον Απρίλιο του προηγούμενου έτους. Οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων αυξήθηκαν κατά 35,8% μέσα σε έναν μήνα (Μάρτιο - Απρίλιο), κάνοντας ακόμα και τις μετακινήσεις είδος πολυτελείας για τον λαό. Το κόστος ηλεκτρικού ρεύματος και θέρμανσης αυξάνεται διαρκώς, φτάνοντας στο 6,5% έως 8,3% ανάλογα με την περιοχή, ενώ παρά την πρόσκαιρη πτώση 3% στα καύσιμα από Μάρτιο σε Απρίλιο, οι τιμές παραμένουν σταθερά περίπου 16,7% υψηλότερες από πέρυσι.

Η αύξηση των τιμών σε βασικά αγαθά δεν συνοδεύεται βέβαια από αυξήσεις στα εισοδήματα των εργαζομένων, που οδηγούνται σε καθημερινή οικονομική ασφυξία. Η αλήθεια είναι σκληρή και ξεκάθαρη: Η ακρίβεια δεν είναι «λάθος» ή «αποτυχία». Είναι συνέπεια του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων και τη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων. Οι τιμές ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα, ενώ οι μισθοί μένουν στάσιμοι ή μειώνονται σε πραγματικούς όρους για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.

Και η απάντηση των σουηδικών αρχών; Απλώς ...καταγράφουν το ράλι των αυξήσεων που επιβάλλουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι πάνω στην πλάτη του λαού! Κατά τον ίδιο τρόπο, η «αρχή κατά της ακρίβειας» που υπόσχεται η ελληνική κυβέρνηση είναι ένα κενό γράμμα. Ερχεται να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να κατευνάσει τις οργισμένες αντιδράσεις για το κόστος ζωής που παραμένει στα ύψη, παρά τις κατά καιρούς «δεσμεύσεις» της κυβέρνησης ότι θα ...καταπολεμήσει την ακρίβεια και τα μέτρα - κοροϊδία που ανακοινώνει, όταν με το άλλο χέρι ενθαρρύνει την εργοδοσία να απορρίπτει κάθε εργατική διεκδίκηση για πραγματικές αυξήσεις.

Ακόμα όμως κι αν υπάρξει κάποια «αρχή», τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο για τον λαό. Θα αποτελέσει κι αυτή φερετζέ της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής και των ανατιμήσεων που επιβάλλουν τα μονοπώλια σε όλα τα εμπορεύματα, ειδικά στα αγαθά πρώτης ανάγκης. Η εμπειρία από όλες τις «ανεξάρτητες αρχές» αυτό δείχνει: Ούτε το ρεύμα έγινε φτηνότερο, ούτε οι σιδηρόδρομοι ασφαλέστεροι από τη σύσταση «εθνικών», «ρυθμιστικών» ή «ανεξάρτητων» αρχών του αστικού κράτους. Απ' αυτή τη σκοπιά, το παράδειγμα της Σουηδίας που επικαλείται ο πρωθυπουργός, είναι στάχτη στα μάτια και αποτυχημένος αντιπερισπασμός.

Μόνο ο ίδιος ο λαός, με την οργανωμένη, μαζική πάλη του, μπορεί να ανοίξει ρωγμές στον τοίχο της ακρίβειας, που πάνω του τσακίζεται καθημερινά το λαϊκό εισόδημα. Παλεύοντας για κατάργηση των ληστρικών έμμεσων φόρων (ΦΠΑ και ειδικών φόρων), ενάντια στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, του νερού, του ρεύματος κ.τ.λ., για την κατάργηση του χρηματιστηρίου Ενέργειας και ενάντια στην «πράσινη μετάβαση», για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, ουσιαστική στήριξη του λαϊκού εισοδήματος για όλους τους βιοπαλαιστές. Με έναν τέτοιο αγώνα, που θα βάζει στο στόχαστρο την πολιτική του κεφαλαίου και το καπιταλιστικό κέρδος, μπορεί ο λαός να αποσπάσει κάποιες ανάσες σήμερα, βάζοντας πιο βαθιά τα θεμέλια της αντεπίθεσης για την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού, που τον καταδικάζει να ζει στην ανέχεια και να δουλεύει σαν σύγχρονος σκλάβος.