Οι θιασώτες του «Καλλικράτη» ισχυρίζονται ότι οι θεσμοί του στοχεύουν και στη «διαμόρφωση ενός δίκαιου, διαφανούς και δημοκρατικού κράτους». Στην πραγματικότητα αυτός ο στόχος αφορά την προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων από τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και της αντιλαϊκής επίθεσης, που παρουσιάζεται ως έλλειμμα διαφάνειας και δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα στοχεύουν στη χειραγώγηση των εργαζομένων σε ανώδυνες μορφές διαμαρτυρίας και στην καλλιέργεια στάσης συνειδητής ενσωμάτωσης στην πολιτική τους.

Σε αυτό το πλαίσιο από τον «Καλλικράτη» προβλέπεται ο «συμπαραστάτης του δημότη», στον οποίο μπορούν εργαζόμενοι να κάνουν τα παράπονά τους σχετικά με τα προβλήματα του δήμου. Συστήνεται το συμβούλιο ένταξης μεταναστών για την ενσωμάτωση στην κυρίαρχη πολιτική ενός μέρους των μεταναστών που δεν πρόκειται να απελάσουν - διώξουν. Ακόμη τα συμβούλια διαβούλευσης προβλέπουν και τη συμμετοχή δημοτών με «κύρος» που θα συνδιαμορφώνουν την πολιτική υπέρ των μονοπωλίων, ενώ δημιουργείται και περιφερειακή επιτροπή ισότητας των φύλων. Ειδικά οι επιτροπές για τις γυναίκες αποτελούν υποκρισία. Ενώ η κυβέρνηση και οι εκλεγμένοι υλοποιούν πολιτικές στην Τοπική Διοίκηση που συμβάλλουν στην αύξηση της ανεργίας, της ευελιξίας, οδηγούν στην οικονομική ανέχεια και των δύο φύλων και ειδικά των γυναικών, η κυβέρνηση υπόσχεται ισότητα των γυναικών. Στην πραγματικότητα, οι επιτροπές αυτές στόχο έχουν να προωθήσουν την πολιτική της ΕΕ για τη «γυναικεία επιχειρηματικότητα», την προώθηση της φθηνής εργατικής δύναμης μέσω της κοινωνικής εργασίας και της άτυπης μέριμνας. Πουλάνε το παραμύθι ότι η ισοτιμία των γυναικών κατακτιέται με τη συμμετοχή τους στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια ή στις διάφορες επιτροπές.

Τέλος, η «διαφάνεια» και «εξυπηρέτηση του πολίτη» προωθείται με τη διεύρυνση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Τις διάφορες αυτονόητες διευκολύνσεις των εργαζομένων από τα ΚΕΠ και τις άλλες ηλεκτρονικές υπηρεσίες τις παρουσιάζουν ως κατόρθωμα, ενώ ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεφεύγει της προσοχής ότι η γενίκευση αυτής της μορφής συναλλαγών - εξυπηρέτησης διευκολύνει την παρακολούθηση κάθε κίνησης των εργαζομένων (κάρτα πολίτη κλπ.). Ταυτόχρονα, σπέρνουν την αυταπάτη ότι με τη δημοσίευση των πρακτικών των δημοτικών συμβουλίων, τη δημοσίευση των διαγωνισμών των προμηθειών και έργων των δήμων και περιφερειών, τη δυνατότητα να γράφει κανείς σε μπλογκ τη γνώμη του ή το παράπονό του μπορεί να γίνει έλεγχος των εκλεγμένων και να παταχθούν τα σκάνδαλα και η διαφθορά.

Το σύνολο αυτών των μέτρων στην πραγματικότητα είναι θεσμοί ενσωμάτωσης και χειραγώγησης. Δημιουργούν ένα ακόμη πιο αυταρχικό κράτος για την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.