Σκεφτόμουν πόση γνώση, πόσα τεχνολογικά θαύματα, πόση ανθρώπινη σοφία ξοδεύεται με τόσην ευκολία για το χαμό και την καταστροφή. Τι πραγματικό θαύμα θα γινόταν, αν όλη αυτή η γιγάντια δύναμη, από τη φύση της συλλογική, διοχετευόταν στο κοινό καλό, στη δημιουργία ή στη σωτηρία της ζωής.

Στο μυαλό μου τα πολιτικά όνειρα έχουν τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας ένα με το λαό της, χωρίς μισθοφορικούς εφιάλτες και ιμπεριαλιστικές επιθετικές δραστηριότητες. Τα καράβια, τα αεροπλάνα, τα κανόνια, οι φόροι, οι σπουδές, η τεχνολογία πηγάζουν από το λαό και φτιάχνονται και χρησιμοποιούνται μόνο για την άμυνα, την προκοπή, την προστασία της ειρήνης του. Ο εχθρός είναι πρώτα η φτώχεια, η πείνα, η αρρώστια κι η άγνοια και ποτέ η καταστροφή των άλλων και η απομύζηση του πλούτου τους.