Και είναι αυτό το κρύπτο - νόμισμα ή οτιδήποτε άλλο, που μου τη δίνει, όσο και αυτά τα άλλα, πρώτα συνθετικά, τύπου λάθρο-, παρά-. Αν δεν έχεις λαθρεμπόριο ανθρώπων, ωρέ σύντροφοι, δεν μπορείς να νομιμοποιήσεις το εμπόριο ψυχών και ανθρώπων με 13 ώρες την ημέρα δουλειά, με ομαδική εμπορευματοποιημένη μετακίνηση εργατικού δυναμικού κι άλλα τέτοια χυδαία του αντεργατικού ευρωλεξικού, χυδαία πολεμοκάπηλου και πάντα στον πυρήνα του καθεστωτικά αποικιοκρατικού και ρατσιστικού αφεντικού που υπηρετεί. Είναι εκπληκτικό και συνάμα εξοργιστικό να καλλιεργείται ομοιογενώς η δήθεν έκπληξη περί της ανάμειξης ενός παπά, ενός βουλευτή και ενός διεφθαρμένου ένστολου, από δεξιούς κι αριστερούς μαϊντανούς, σχολιαστές και τρανταχτές υπογραφές. Και συνάμα, αν είστε λίγο προσεκτικοί θα δείτε πως κατά φανερά παράδοξο τρόπο, ανά σώμα ή θεσμό, κλίκα ή ορατό κι αόρατο μικρομαφιόζικο κύκλωμα, όλοι φυλάνε τον ...χώρο τους. Οι πολιτικοί χριστέμποροι, λόγου χάρη, μούγκα στη στρούγκα όταν πρόκειται για ιερωμένους. Οι δημοσιογράφοι ανακαλύπτουν σωτηριολογικές ικανότητες σε πολιτικούς τους οποίους έβριζαν, από εξωθημένους και καθάρματα έως φασίστες. Οι ένστολοι, όταν δεν παίζουν με τις εσωτερικές υποθέσεις, παρακαλάνε την αγία εφορία των τυχόν καθαρών εφοριακών να τους δώσει το δικαίωμα να μιλάνε τόσο καιρό για Greek mafia, ώστε να μπορούν να φέρουν στο ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο και ελληνικό FBI. Κάθομαι και ψάχνω φθινοπωριάτικα ποιος ήταν ο προηγούμενος και ποιος ήταν ο επόμενος Εντγκαρ Αλαν Χούβερ.

Το παράξενο είναι πως αυτήν τη δόλια κριτική του ελληνικού παραλόγου την κάνουν τώρα μαζί και αυτοί που βλέπουν τον θεό Πάνα ως σύμβολο διονυσιακού ερωτισμού και άλλοι, οι χεσμένοι από τον φόβο τους, που τον βλέπουν ως τράγο θεό εωσφόρο. Οπότε ανοίγει ένα ζήτημα αριστεροδέξιας κριτικής στα σκάνδαλα των νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων καπιταλιστικών ημερών: Είναι κατσικοπόδαρος αυτός που πιάνεται με το χέρι στο μέλι ή αυτός που δεν το 'βαλε ποτέ; Καλό φθινόπωρο, κινηματικό και φεστιβαλικό, εκτεθειμένο στην Εκθεση!