Αντί να συζητάμε μεταξύ μας οι Ελληνες και οι Ελληνίδες στα συνδικάτα και στους τόπους δουλιάς πώς θα αντιμετωπίσουμε τη λαίλαπα της αφαίρεσης και των τελευταίων πολιτικών κι εργατικών δικαιωμάτων και κεκτημένων μας, ανοίγουμε (;) το διάλογο με: α) Το παρελθόν. Το ιστορικό παρελθόν των καταπιεστών. Αρέσει ή δεν αρέσει η αναφορά στη χούντα, στον Κολοκοτρώνη κλπ. Μη γελάτε σύντροφοι. Ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στη νεολαία του κόμματός του είπε στα σοβαρά ότι «αυτοί που καταλογίζουν ευθύνες στα 20 χρόνια του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ξεχνάνε τα 150 χρόνια καταπίεσής τους». Στη Βουλή είχε πάει σε λίγο μικρότερο βάθος χρόνου, μιλώντας για τους πράσινους ήρωες ως μόνα θύματα της χούντας. Κι οι εργαζόμενοι κι οι συνταξιούχοι οφείλουν τώρα να ξαναδιαβάσουν τα σημερινά τους βάσανα και τον εφιάλτη του μέλλοντός τους, απαλλάσσοντας τον κ. Σημίτη κι ό,τι εκπροσωπεί και διαδηλώνοντας σιωπηλά εναντίον του Γουλιμή που έφαγε τον Τρικούπη.

Ο διάλογος, ειδικά για το Ασφαλιστικό, αλλά γενικότερα για όλα όσα μας απειλούν, είναι ένα όπλο, μια απειλή. Με πολλά, αφόρητα αξεσουάρ. Στημένες δημοσκοπήσεις ακριβοπληρωμένες. Γιγάντιες συμφωνίες για παραχώρηση δημόσιας περιουσίας στα αφεντικά των μίντια, ώστε προσωρινώς χορτασμένοι να παρέχουν δήθεν αντικειμενικά και δωρεάν την απαιτούμενη πλύση εγκεφάλου. Ετσι φτάνουμε στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να δηλώνει λίγα 24ωρα πριν από τη μεγάλη απεργία της 17ης Μάη, ότι οι δεσμεύσεις και δη οι προσωπικές του πρωθυπουργού συνιστούν ήδη μια μορφή διαλόγου!!! Αυτή θα είναι, με πανάκριβη προπαγάνδα η... γραμμή αντιμετώπισης των «τρομοκρατών» απεργών της ερχόμενης Πέμπτης. Απεργείτε κι αυτή τη φορά, σας αφήνουμε να εκτονωθείτε και στο μεταξύ αρχίστε να... κατανοείτε ότι βρίσκεστε ήδη σε αναγκαστικό διάλογο με την... κοινωνία των ισχυρών, των κολλητών, των βολεμένων, των καπιταλιστών, που, όπως διατείνεται κι ο κ. πρωθυπουργός, «σωρευτικά» έχει ωφελήσει το λαό χωρίς μάλιστα τη βοήθεια χωρίς τη συναίνεσή του. Ερήμην του λαού, έγιναν τόσα καλά υπέρ του. Ποιος είναι λοιπόν που θέλει και διάλογο σε επίπεδο αγώνων και ρήξης; Πάρτε έναν διάλογο χωρίς προαπαιτούμενα μετά τις 17 Μάη και πίσω στα σπίτια σας. Εδώ κοτζάμ Γερμανία του Σρέντερ κατάφερε να περάσει ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα ολοκληρωθεί στα 30 επόμενα χρόνια για να πέσει η σύνταξη στα 67% από το 70% των αποδοχών με 4% επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα και δε θα τα καταφέρει κοτζάμ κυβέρνηση Δολιανών να μειώσει στο μισό τη σύνταξη σε 3 μήνες; Ποιος είπε ότι δεν είμαστε κεντροαριστερότεροι του κεντροαριστερού τουρμποκαπιταλισμού, πιο μάγκες στον αιφνιδιασμό, την αλαζονεία του θριαμβευτή και την αντιλαϊκή προσαρμογή;

Αυτή θα είναι η γραμμή της επικοινωνιακής στρατηγικής της απειλής που λέγεται επιβεβλημένος «διάλογος». Μεταξύ τους θα μιλάνε. Τη συμμετοχή μας δε θα τους επιτρέψουμε να την προσδοκούνε. Σ' αυτό το είδος διαλόγου, που μοιράζει χαρτιά ο μάγκας στο σαλούν με την τσέπη γεμάτη κλεμμένα και το εξάσφαιρο σε περίοπτη θέση.