Η ΚΕ του ΚΚΕ με μια περιεκτική πολιτικώς ανακοίνωση προειδοποιεί ότι «δε θα συνεργήσουν οι κομμουνιστές σε μια τεχνητή διαίρεση των ανθρώπων, του λαού μας σε θρησκευόμενους και μη, σε ανθρώπους που θέλουν τον έναν ή την άλλον τύπο ταυτότητας».
Κοινωνικά προβλήματα τεράστια, περισσεύουν τούτη την ώρα στον τόπο. Φτώχεια. Τυραγνισμένοι αγρότες και μαθητές. Ανεργα νιάτα. Γυναίκες που σκοτώνονται καθημερινά μεταξύ φαμίλιας και μεροκάματου. Σεισμόπληκτοι που λιώνουν σε κοντέινερ από τη ζέστη κι είναι ακόμα Μάης μήνας.
Και την ώρα που ο Γιωργάκης χρησιμοποιεί το αξίωμά του για να γίνει λαμπαδηδρόμος για τα διεθνή ΜΜΕ και να ευχαριστήσει τη μέντορά του την Ολμπράιτ, την ώρα που η κυρία Χαλυβουργάκη ανεβοκατεβαίνει τα σκαλιά του Μαξίμου, οι Αμερικανοί ζητούν και παίρνουν διά του ΝΑΤΟ, την Κυπαρισσία για απόβαση (!), το Αιγαίο για θαλάσσια κι εναέρια πίσω αυλή των συμφερόντων τους, κι ο κ. Σημίτης γραμμή από το Γιόσκα Φίσερ για μια Ευρώπη κάποιου ράιχ, που κανείς δε θέλει να ομολογήσει ότι μπορεί να φανταστεί.
Σ'αυτόν τον περίγυρο γεγονότων, με το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ σε πρόσω ολοταχώς ταχύτατα ως μείζον αναδεικνύεται, εδώ και τώρα, μια ταυτότητα. Για να κρυφτεί η δήθεν λιτή και δήθεν απέριττη και δήθεν δημοκρατική ταυτότητα η ηλεκτρονική, αυτή της Σένγκεν μα την πίστη μου.
Σουπιάς μελάνι χύνεται ως πολιτική πυγμή. Μεγαλοστομίες του πρωθυπουργού περί εσωτερικού μας κόσμου για να κρυφτεί ο εσωτερικός κόσμος των νεοταξίτικων μυστικών υπηρεσιών. Για να μην αποκαλυφθεί η βορβορώδης και κτηνώδης θεσμική κατοχύρωση του ηλεκτρονικού φακελώματος. Για να κρατήσουν οι ελέω λαθών μας ημών των πολιτών άρχοντες, το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης των μη αναγραφομένων πληροφοριών στην άβυσσο των bar code γραμμών.
Ισοπέδωση δικαιωμάτων και διχασμός επί τεχνητών διλημμάτων. Αυτή είναι η «ιερή» δυάδα της νεοταξίτικης επιβολής. Οι μέθοδοι. Τα μέσα. Για να εισπράττουν οι εξουσιαστές τα οφέλη των πληροφοριών από τη Σένγκεν μα την πίστη μου. Η απλοποίηση του ομογενοποιητικού ευρωατλαντικού φασισμού. Περί αυτού πρόκειται σύντροφοι.
Τις προάλλες μάλιστα, κάτι φίλοι μου, εβραίοι το θρήσκευμα, Ελληνες, με κάλεσαν στα... βαφτίσια, την ονοματοδοσία του γιου τους. Ημέρα περιτομής και γλεντιού. Μ' ένα άλλο τυπικό, κάτι άλλοι φίλοι μου, μουσουλμάνοι αυτή τη φορά, με κάλεσαν στην ονοματοδοσία του δικού τους γιου.
Περιτετμημένοι ο Δαυΐδ και ο Μωχάμετ, γελούσαν πασιχαρείς μετά το ελάχιστο κλάμα ίδιο με του Χρήστου λαδωμένου στην κολυμπήθρα. Και με ρώτησε η μαμά του Δαυΐδ. Δηλαδή τώρα ο γιος μου θα πρέπει να δείχνει το όργανό του για να δηλώνει θρήσκευμα; Κι η μαμά του Μωχάμετ το ίδιο ρώτησε.
Κι εγώ τους είπα να ρωτήσουν τον κ. Δαφέρμο και την Αρχή, αν το πουλάκι των παιδιών τους είναι προσωπικό δεδομένο, αν καταγράφεται ηλεκτρονικώς στη Σένγκεν κι αν η φωτογραφική του απεικόνιση είναι αναγκαία όταν δηλώσουν τα αγοράκια τους στο ληξιαρχείο.
Χαμογελάσαμε κι αρχίσαμε να προσευχόμαστε και να «συνωμοτούμε» κατάμουτρά της.