ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ | ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ - ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2006

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ - ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2006

Ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα από το υπουργείο Εσωτερικών, και εκφράζει την κυβερνητική πολιτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, προωθεί την ακόμη μεγαλύτερη προσαρμογή και πρόσδεσή της στους νόμους της αγοράς. Στόχος του, στην ουσία, είναι οι δήμοι και οι κοινότητες να αποτελέσουν το «δούρειο ίππο», ώστε το ιδιωτικό κεφάλαιο να εισχωρήσει πιο αποτελεσματικά σε όλους τους τομείς και τις υπηρεσίες της.

Ας δούμε συνοπτικά τι περιλαμβάνει ο νέος Κώδικας:

Με στόχο την πλήρη είσοδο των ιδιωτών στους δήμους, δίνεται η δυνατότητα στις δημοτικές επιχειρήσεις να υποκαταστήσουν τα αιρετά όργανα. Οι δήμοι μπορούν να παραδώσουν όλες τις αρμοδιότητές τους στις δημοτικές επιχειρήσεις, στις οποίες μπορούν πλέον να συμμετέχουν ιδιώτες (μέχρι 50%).
Η δράση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) πρέπει να είναι συμβατή όχι μόνο «με τις εθνικές πολιτικές», όπως αναφέρεται, αλλά και την «κοινοτική νομοθεσία», δηλαδή της ΕΕ. Ετσι, υποτάσσεται στις πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ.
Προωθείται η ακόμη παραπέρα αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στους εργαζομένους στην Αυτοδιοίκηση.
Μεταφέρονται αρμοδιότητες αποκλειστικής κρατικής ευθύνης στην ΤΑ. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο διασπάται ο ενιαίος χαρακτήρας ολόκληρων τομέων (π.χ. Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια), αλλά «πέφτουν» και άλλα οικονομικά βάρη στους εργαζόμενους.
Διατηρεί το καλπονοθευτικό σύστημα εκλογής, αφού αρνείται την εφαρμογή της απλής αναλογικής.

Την ώρα όμως, που η κυβέρνηση με το νέο Κώδικα ενισχύει το ρόλο της Αυτοδιοίκησης ως ισχυρού μηχανισμού υλοποίησης της αντεργατικής πολιτικής, η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) - που αποτελείται από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ - στηρίζει και εξειδικεύει αυτές τις επιλογές. Συγκεκριμένα:

ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, προτείνουν τη «φορολογική αποκέντρωση», δηλαδή τη δυνατότητα οι ΟΤΑ να επιβάλλουν και άλλους φόρους στο λαό.
Ζητούν αύξηση αρμοδιοτήτων της Αυτοδιοίκησης σε τομείς όπως η Παιδεία, η Υγεία ή η Πρόνοια, προωθώντας τη διάσπαση του ενιαίου δημόσιου χαρακτήρα τους.
Προτείνουν ταχύτερη υλοποίηση των κατευθύνσεων του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, που εκφράζουν όλη την αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια.