Δεν έφταναν τα βασανιστήρια. Ο δρόμος της πέτρας κάτω από τα ρόπαλα και τους ορθοστάτες των σκηνών. Δεν έφταναν ο «φάλαγγας» και τα τσουβάλια με ανθρώπους και γάτες μαζί. Δεν έφταναν οι οχιές και οι αρουραίοι που «τραγάνιζαν» μύτες και αυτιά. Δεν έφτανε το μαρτύριο του νερού, εκεί στο κάτεργο του Μακρονησιού, όπου γίνεται η επίσκεψη τιμής, μνήμης και συνέχειας των αγώνων μας.

Ετσι ξαφνικά μια μέρα, τα άγρια εκείνα χρόνια, στο ΑΕΤΟ - Α΄ Ειδικό Τάγμα Αναμόρφωσης (σ.σ. παραμόρφωσης) Οπλιτών - εκατοντάδες βασανισμένοι εμφάνισαν έντονα φαινόμενα τροφικής δηλητηρίασης, με πόνους, ρίγη, εμέτους και υψηλό πυρετό. Οι γιατροί του αναρρωτηρίου-παράγκας διαπιστώνουν τροφική λοίμωξη και προσπαθούν να βοηθήσουν με τα ελάχιστα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους. Μετακομιδή σε κεντρικό νοσοκομείο και στο 401 αποκλείστηκε από τους βασανιστές, για να μη διαρρεύσει η φοβερή κατάσταση που δημιουργήθηκε.

Μια μικρή έρευνα έδειξε ότι ένα φορτίο τυριού, για συμπλήρωση του απαίσιου συσσιτίου, είχε πέσει από το καΐκι στη θάλασσα, είχε «στεγνώσει» κάτω από τον ήλιο και είχε γίνει «θρεπτικό υπόστρωμα» για την ανάπτυξη ποικίλων παθογόνων οργανισμών, υπεύθυνων για την ομαδική δηλητηρίαση.

Οι γιατροί του προκάτ-αναρρωτηρίου - με επικεφαλής τον Χαράλαμπο Φωτόπουλο - που ήταν και αυτοί «υπό ανάνηψη», προσπάθησαν ν' αντιμετωπίσουν την επικίνδυνη ομαδική τροφική δηλητηρίαση του ΑΕΤΟ με τα ελάχιστα εφόδια που διέθεταν και μερικές ενέσεις που προκαλούν εμετό, για να αποβληθούν οι αλλοιωμένες τροφές, όταν όμως είχε ήδη προχωρήσει η λοίμωξη.