Το «κεκτημένο» αυτό δεν εκφράζει, ως νεολογισμός, τα κεκτημένα, τα κατακτημένα, δηλαδή, μέσα από σκληρούς αγώνες δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά, αντίθετα, τη βίαιη καταπάτησή τους, με συνακόλουθες αναπροσαρμογές των θεσμικών και νομικών πλαισίων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.

Ετσι, για παράδειγμα, το Σύμφωνο Σταθερότητας, που αποκλήθηκε πρόσφατα γελοίο από αξιωματούχο της ΕΥΡΩ-ένωσης, αλλά και οι δείκτες που το συνοδεύουν παραβιάζονται απροκάλυπτα, ή έντεχνα από τους πρώτους, ενώ καταδικάζεται όταν π.χ. η ελληνική κυβέρνηση καταφεύγει στη «δημιουργική λογιστική» ή όποιον άλλο νεολογισμό επικαλείται.