Οπου, στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο, συναντάται η λέξη «εγκλήματα», οι αναγνώστες μπορούν να την αντικαθιστούν με τη λέξη «σοσιαλισμός». Για τους εμπνευστές του αντικομμουνιστικού μνημονίου έγκλημα ήταν η αφαίρεση της εξουσίας από τα χέρια της αστικής τάξης, έγκλημα είναι η ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού, που αποδείχτηκε, και η ανάδειξή του σήμερα σε αναγκαιότητα. Τα κομμουνιστικά κόμματα, όσα ανταποκρίνονται στην αποστολή τους, διατηρώντας ακλόνητη την πίστη τους στο σοσιαλισμό και τον υπερασπίζονται, στιγματίζονται και παρουσιάζονται περίπου σαν μιάσματα. Ο συγγραφέας του μνημονίου γνωρίζει καλά τον αναντικατάστατο και καθοριστικό ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων όχι μόνο για τη σοσιαλιστική προοπτική, αλλά και για την οργάνωση της λαϊκής πάλης σήμερα. Οπως και γνωρίζει ότι η αποκήρυξη του σοσιαλισμού από μέρους τους συνιστά δήλωση νομιμοφροσύνης στον καπιταλισμό, ισοδυναμεί με παροπλισμό τους και τα καθιστά πλέον ακίνδυνα γι' αυτόν.