Με τη συζήτηση κεκλεισμένων των θυρών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, την οποία ζήτησαν χτες η Σερβία και η Ρωσία, επιχειρείται να εμποδιστεί η απόσχιση της επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία, που θα σημάνει παραπέρα αλλαγή συνόρων στα έτσι και αλλιώς σμπαραλιασμένα από τον ιμπεριαλισμό Βαλκάνια. Φυσικά, οι αποφάσεις των ιμπεριαλιστών, Αμερικανών και Ευρωπαίων, έχουν ληφθεί εδώ και καιρό και έχουν προετοιμαστεί προσεκτικά. Πρώτα με τη σταδιακή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας φρόντισαν, με το «διαίρει και βασίλευε», να εξασφαλίσουν τα τσιράκια - φερέφωνά τους, με πρωταγωνιστές τους πρώην «ΟΥΤΣΕΚΑδες». Η διένεξη με την ιμπεριαλιστική Ρωσία - που και αυτή κινείται με βάση τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα στην περιοχή - παρόλο που είναι σε πλήρη εξέλιξη, δε σημαίνει και λύση για τα λαϊκά συμφέροντα.

Ετσι και αλλιώς η εξέλιξη της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, δηλαδή του 15% της σερβικής επικράτειας, που αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, για την Κυριακή 17 του Φλεβάρη, θα ανοίξει, όπως εκτιμάται πλέον από το σύνολο των αναλυτών, τον «ασκό του Αιόλου» και για άλλες περιοχές του πλανήτη όπου υπάρχουν αποσχιστικά κινήματα. Αυτό βεβαίως που επιδιώκουν όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, είναι η δημιουργία προτεκτοράτων χρήσιμων για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής και φυσικά των δρόμων της ενέργειας. Στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό τα Βαλκάνια συνολικά είναι στην κυριολεξία «γωνιακό μαγαζί» και «μήλον της Εριδος», γι' αυτό και δεν αφήνονται οι λαοί να αποφασίσουν ελεύθερα για το δρόμο ανάπτυξης που επιθυμούν. Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί και το «μαστίγιο και το καρότο» είναι στην ημερήσια διάταξη και σε αυτό το «κουβάρι» είναι μπλεγμένος και ο ελληνικός λαός, με ευθύνη των κυβερνήσεων παλιότερα του ΠΑΣΟΚ και σήμερα της ΝΔ.

Η στάση της συμμετοχής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, από την εποχή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που βοηθούσαν την πραγματοποίηση του πολέμου για το διαμελισμό της Ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, μέχρι σήμερα που διατηρούμε στρατό κατοχής στο Κοσσυφοπέδιο και αλλού, εγκυμονεί κινδύνους. Σήμερα προβάλλει ξανά ο εφιάλτης μιας νέας ανάφλεξης στα Βαλκάνια, γι' αυτό και το λαϊκό μαζικό κίνημα πρέπει να είναι σε συνεχή εγρήγορση. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έχει επισημάνει αυτούς τους κινδύνους, με συνέπεια αντιπάλεψε και αντιπαλεύει την αιτία των χτεσινών και σημερινών δεινών των Βαλκανίων, την ιμπεριαλιστική πολιτική, χωρίς να επιλέγει στρατόπεδο φονιάδων.

Γι' αυτό, όντας δικαιωμένο για τις εκτιμήσεις του, τη δράση και τη συνολική πολιτική του, καλεί τις λαϊκές δυνάμεις να εντείνουν τις πιέσεις ώστε έστω και τώρα η Ελλάδα να μη δεχτεί να συμμετάσχει στα τετελεσμένα που πάνε να διαμορφωθούν. Φυσικά, δεν έχει και αυταπάτες για τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις. Ομως, η μη αλλαγή συνόρων, το να μη βγαίνει κανένας Ελληνας φαντάρος από τα σύνορα, το να φύγουν οι ξένοι στρατοί από τα Βαλκάνια, πρέπει, απαιτείται πολύ περισσότερο στη σημερινή εποχή, να γίνει υπόθεση των λαϊκών κινημάτων όλης της περιοχής. Σε αυτή την κατεύθυνση το ΚΚΕ έχει συμβάλει στο συντονισμό της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και θα συμβάλει ακόμη περισσότερο.