Εκλογολογία «διά πάσαν νόσον» του πολιτικού συστήματος επί σκηνής. Φαίνεται πως είναι πολλοί αυτοί που εξυπηρετούνται από την αναμόχλευση και τη συντήρηση ενός τέτοιου κλίματος, λίγες μόλις βδομάδες μετά τις εκλογές της 16ης του Σεπτέμβρη 2007. Τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ, η κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους, έχουν συμφέρον από ένα τέτοιο κλίμα. Στο μεταξύ, η αντιλαϊκή πολιτική καλά κρατεί και προωθείται, με την ολόπλευρη στήριξη όλων των καθεστωτικών δυνάμεων, σε όλα τα μέτωπα. Από την άλλη, ο πολιτικός λόγος που εξέφρασε το ΚΚΕ στη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου όχι μόνο δικαιώνεται από τις εξελίξεις αλλά και γίνεται ακόμα πιο επίκαιρος.

Είναι γεγονός πως η κινητικότητα που υπάρχει στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης, όπως αυτή εκδηλώνεται με δηλώσεις και «διαφωνίες» διαφόρων βουλευτών, αξιοποιείται προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της εκλογολογίας. Η κυβέρνηση, μέσα από ένα τέτοιο κλίμα εκλογολογίας και αβεβαιότητας, επιδιώκει να κλείσει ζητήματα αλλά και στόματα, ενόψει εξελίξεων σε εξωτερικά και εσωτερικά ζητήματα. Το ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του, διευκολύνεται από την εκλογολογία, που την εντάσσει στην εσωκομματική κούρσα της διαδοχής.

Είναι όλοι αυτοί που πριν από τις εκλογές της 16ης του Σεπτέμβρη παρέπεμπαν τη λύση των προβλημάτων στις εκλογές, με μοναδικό, βέβαια, στόχο τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση των λαϊκών μαζών. Είναι οι ίδιοι, μέσα ενημέρωσης και παράγοντες των δύο κομμάτων, που τώρα, πριν καν στεγνώσει η μελάνη των ψηφοδελτίων και των εκλογικών αποτελεσμάτων, μιλάνε πάλι για εκλογές. Σαν να μην έγινε τίποτα. Είναι σαφές ότι αναζητούν τρόπους να βγουν από τα αδιέξοδα που παράγει η ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική που ακολουθούν. Πρόκειται για μια επιχείρηση κατευνασμού της λαϊκής αγανάκτησης και συγκάλυψης της ακρίβειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης βασικών κοινωνικών τομέων, της επίθεσης στην ασφάλιση, των αντιδραστικών αλλαγών στην Παιδεία, με τελικό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και τη διευκόλυνση της δράσης του.

Ανεξάρτητα, πάντως, από το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, ανεξάρτητα από το ποια αφορμή θα επικαλεστεί η κυβέρνηση για να προσφύγει στην κάλπη, το ζητούμενο είναι στη διάρκεια της πορείας μέχρι αυτές, δηλαδή στους μήνες ή και στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, να γίνει το μεγάλο βήμα απεγκλωβισμού ακόμα πιο πλατιών λαϊκών μαζών από την αντιλαϊκή πολιτική. Αυτός ο απεγκλωβισμός πρέπει να γίνει όχι μόνο από τα δύο κόμματα που νέμονται την κυβερνητική εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά να αποκτήσει ακόμα πιο ενισχυμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή, να υπάρξει ταυτόχρονα και αμφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής και ιδεολογίας της πλουτοκρατίας. Να γίνει ένα ρήγμα στα δεσμά χειραγώγησης των εργαζομένων από τις πολιτικές που εκπορεύονται από το μονόδρομο της πολιτικής του κεφαλαίου.

Αυτό το κλίμα και όσα θα ακολουθήσουν μέχρι τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, είναι μια ευκαιρία για το λαό να έρθει ακόμα πιο κοντά στην πολιτική του ΚΚΕ, στην πρόταση για τον άλλο τρόπο ανάπτυξης, αυτόν του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία, που είναι ο μοναδικός δρόμος για να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα. Ενίσχυση, λοιπόν, της οργανωμένης ταξικής πάλης, χωρίς αυταπάτες και με προοπτική μια άλλη πορεία.