Το πλαίσιο με το οποίο οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και οι δυνάμεις που τις στηρίζουν καλούν στην απεργία στις 15 του Μάη, αντικατοπτρίζει τη γενικότερη προσπάθεια να συγκαλυφτούν οι πραγματικοί ένοχοι για τη διαχρονική καταλήστευση των ταμείων και να «βγει λάδι» η πολιτική του τζόγου με τις εισφορές των εργαζομένων, την οποία από κοινού στηρίζουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ απαιτούν να επιστραφούν στα ταμεία τα λεφτά που επένδυσαν σε δομημένα ομόλογα από την 1/1/2005. Το σκεπτικό, όπως καταγράφεται και στη σχετική πρόταση νόμου που κατέθεσαν, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι κάθε άλλο παρά στην υπεράσπιση των αποθεματικών των ταμείων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στοχεύουν.

«

Οι εν λόγω σύνθετοι τίτλοι του ελληνικού δημοσίου είναι εκ της φύσης τους ακατάλληλοι για τις ανάγκες και τους αντίστοιχους επενδυτικούς σκοπούς των ασφαλιστικών ταμείων, όπως ορίζονται από την κείμενη νομοθεσία και δεν επιτρέπεται να τοποθετείται σε τέτοιους τίτλους ποσοστό μεγαλύτερο από το 23% των διαθέσιμων αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων», σημειώνουν ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Και σε άλλο σημείο τονίζουν: «Η εν λόγω εξαγορά (σ.σ. των "δομημένων ομολόγων" από το ελληνικό δημόσιο για την "αποκατάσταση" της ζημιάς στα ταμεία) δεν έχει ως σκοπό τη συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου στην κεφαλαιαγορά ως επενδυτή, αλλά την άσκηση από το ελληνικό δημόσιο κοινωνικής πολιτικής κατά τις επιταγές του Συντάγματος. Εξάλλου, από την εν λόγω εξαγορά δεν επηρεάζεται η κεφαλαιαγορά, καθώς οι εν λόγω τίτλοι του ελληνικού δημοσίου διατέθηκαν μέσω ιδιωτικών τοποθετήσεων».

Πρόκειται για δυο σημεία αποκαλυπτικά της τακτικής των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Πρώτον, αναγνωρίζουν ότι δεν πρέπει να θιχτούν τα ιερά και τα όσια της κείμενης νομοθεσίας, η οποία επιτρέπει την επένδυση σε ποσοστό 23% των αποθεματικών των ταμείων σε μετοχές και άλλα «σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα». Ξεκαθαρίζουν δηλαδή ότι στόχος της πρότασης νόμου σε καμιά περίπτωση δεν είναι να καταργηθεί ο τζόγος, τον οποίο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με διαδοχικές νομοθεσίες κατοχύρωσαν και διεύρυναν. Και δεύτερον, με την πρότασή τους προσπαθούν να μη διαταραχτούν ούτε στο ελάχιστο οι νόμοι της κεφαλαιαγοράς, για τους οποίους με περίσσια σπουδή κόπτονται και στο σκεπτικό της πρότασης νόμου.

Είναι καθαρό ότι όσο παραμένει η δυνατότητα των ταμείων να τζογάρουν τα αποθεματικά των εργαζομένων, τόσο θα βαθαίνει η διαχρονική από τη δεκαετία του '50 ληστεία των αποθεματικών και θα εντείνονται οι κίνδυνοι το κεφάλαιο να κερδοσκοπεί σε βάρος των εισφορών των εργαζομένων. Και εδώ είναι ξεκάθαρες οι ευθύνες και της ΔΑΚΕ, η οποία για συμπολιτευτικούς και μόνο λόγους προς την κυβέρνηση διαχώρισε τη στάση της ως προς το πλαίσιο της επερχόμενης απεργίας. Το ίδιο ισχύει και για το ΣΥΝ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «πρέπει να εξασφαλίζεται ενεργητικά η ασφαλής και αποδοτική αξιοποίηση των πλεονασμάτων των ταμείων», χωρίς σε καμιά περίπτωση να κλείνει την πόρτα προς τον τζόγο. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η συμπόρευση με το ΠΑΜΕ, η πάλη για την επιστροφή όλων των κλεμμένων, η απαγόρευση κάθε μορφής τζόγου και η διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αποτελούν μονόδρομο για τους εργαζόμενους.