Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν καλά ότι δεν ξεμπέρδεψαν με τις κινητοποιήσεις στην Παιδεία, ότι δεν ξεμπέρδεψαν καν με το άρθρο 16, αφού αναμένονται ακόμα δυο σχετικές ψηφοφορίες στην ολομέλεια της Βουλής στα τέλη Φλεβάρη και τις αρχές Μάρτη. Ομως, εκπαιδευτικοί, φοιτητές, σπουδαστές κάνουν ξεκάθαρο ότι δε θα περιμένουν μέχρι τότε. Μαζικοποιούν τις συλλογικές διαδικασίες, συντονίζονται και την ερχόμενη Τετάρτη ξαναβγαίνουν στους δρόμους. Με τα ίδια αιτήματα, με τα ίδια συνθήματα, αφού και πριν από τρεις μέρες δε διαδήλωναν μόνο ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά απαιτούσαν την εκπαίδευση εκείνη που ταιριάζει στις σύγχρονες ανάγκες τους. Διαδήλωναν και συνεχίζουν να διαδηλώνουν συνολικά για τη μόρφωση και τη ζωή που τους αξίζει, για πτυχία με αξία, για δουλιά με δικαιώματα. Σ' αυτόν τον αγώνα, και οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα γιατί τους αφορά, γίνεται και δική τους υπόθεση.

Και πριν ακόμα καταλαγιάσουν οι φωνές τους, η κυβέρνηση, προκλητικά, ανοίγει νέα μέτωπα «πολέμου». Αντί για δουλιά με δικαιώματα, προσφέρει ψευτοκατάρτιση και προσωρινή ανασφάλιστη εργασία, πλασάροντάς τες ως πολιτική κατά της ανεργίας των νέων. Πρόκειται για την ίδια πολιτική, για τα ίδια μέτρα, που και το ΠΑΣΟΚ ανερυθρίαστα πρότεινε όταν ήταν στην κυβέρνηση. Το αποτέλεσμά τους, και τότε και τώρα, είναι ένας στους δυο ανέργους να είναι νέος (52,5% των ανέργων είναι ηλικίας 15 έως 35 χρόνων, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕΔ). Δηλαδή, οι προτάσεις που πλασάρουν ως λύση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ανακύκλωση και επιδείνωση του προβλήματος για τη νεολαία και τις λαϊκές οικογένειες. Μάλιστα, οι προτάσεις της κυβέρνησης συνοδεύονται από κίνητρα και πολύμορφη ενίσχυση των εργοδοτών που αναλαμβάνουν το ...θεάρεστο έργο να υπερεκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους!

Γι' αυτό και το κεφάλαιο το ίδιο αποθρασύνεται και προκαλεί. Παράλληλα με τις ανακοινώσεις του υπουργού Απασχόλησης για την ψευτοκατάρτιση και την ανασφάλιστη εργασία, το Επιμελητήριο των εμποροβιομηχάνων Αθήνας καλεί τους μαθητές των λυκείων να γράψουν έκθεση για τα οφέλη των ιδιωτικών πανεπιστημίων στην οικονομία, δηλαδή στα κέρδη τους! Ετσι, ολοκληρώνεται σαν παζλ η εικόνα της επίθεσης της ολιγαρχίας και των υπηρετών της στη ζωή και το μυαλό, στη συνείδηση της νέας γενιάς.

Απέναντι σ' αυτήν την ολόπλευρη επίθεση είναι απαραίτητο να αντεπιτεθούν συνολικά ο λαός κι η νεολαία. Να ενώσουν και πάλι τις φωνές τους για το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή κι όχι για κάλπικες «ευκαιρίες» σε ιλουστρασιόν ψευτοπανεπιστήμια ή σε μαύρη εργασία. Το έχουν επισημάνει, εξάλλου, ότι ο αγώνας για τη μόρφωση είναι αγώνας για τα παιδιά του λαού, για το παρόν και το μέλλον, γι' αυτό και θα είναι αγώνας διαρκής. Μένει, λοιπόν, ανοιχτό το κάλεσμα, για την επόμενη βδομάδα, για τον επόμενο μήνα, για κάθε μέρα, για κάθε εργαζόμενο και κάθε νέο, να πάρει θέση σταθερά στο μετερίζι αυτού του αγώνα.