Η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς που γίνεται στη Βουλή, αντιμετωπίζεται από το ΠΑΣΟΚ σαν μια καλή ευκαιρία να δείξει ότι ως κόμμα στηρίζει πολιτικές, που είναι διαφορετικές από τις επιλογές της ΝΔ. Δύσκολο το εγχείρημα, αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα. Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν, είναι σπεσιαλίστες στο αναποδογύρισμα της αλήθειας και της πραγματικότητας. Με τον πιο αδίστακτο - γι' αυτό και ιδιαίτερα προκλητικό - τρόπο, ασκούν κριτική στην πράγματι αντιδραστική πολιτική της ΝΔ, όχι κάνοντας αυτοκριτική, επειδή και το ΠΑΣΟΚ είχε ακολουθήσει την ίδια ακριβώς ρότα, αλλά επειδή τάχα εντοπίζουν διαφορές ουσίας ανάμεσα στην οικονομική πολιτική της δικής τους περιόδου και της τωρινής!

Για το ΚΚΕ, όπως αποδεικνύει στην πράξη με τη δράση του, το πράγμα είναι ξεκάθαρο: Ο αντιδραστικός χαρακτήρας της πολιτικής που ακολουθεί η ΝΔ και ο βαθιά ταξικός, αντιλαϊκός χαρακτήρας της, είναι ένα το κρατούμενο. Μόνο που πάει πολύ να προσπαθούν να γίνονται τιμητές οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ. Πάει πολύ ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ για τον προϋπολογισμό, αυτός που πριν χρόνια ως υπουργός Παιδείας άνοιγε τις κερκόπορτες των ΑΕΙ στα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα, να μιλάει σήμερα για παράδοση της Παιδείας στην αγορά. Είναι πρόκληση, αυτοί που σχεδίαζαν να εφαρμόσουν ακριβώς την ίδια - και σε φιλοσοφία, αλλά και σε αριθμούς - φορολογική πολιτική με τη σημερινή της ΝΔ, να καμώνονται πως καταγγέλλουν την -πράγματι - φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης. Ξεπερνά τα όρια, αυτοί που επί μια δεκαετία πετσόκοβαν τις κρατικές δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, να διαμαρτύρονται επειδή -πράγματι - η ΝΔ κλιμακώνει την επίθεση που εκείνοι είχαν αρχίσει. Αποτελεί εν τέλει ξεδιαντροπιά, είναι σκέτη απάτη, αυτοί που εκπόνησαν τα διάφορα προγράμματα λιτότητας, αυτοί που ξεκίνησαν τις διαρθρωτικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, αυτοί που ξήλωσαν το ισχύον κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, αυτοί που παρέδωσαν τις ΔΕΚΟ και το συσσωρευμένο κοινωνικό πλούτο στο κεφάλαιο, αυτοί να τολμούν να μιλούν για λιτότητα, για επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, για ξεπούλημα...

Βέβαια, οι άνθρωποι του Γ. Παπανδρέου που προσπαθούν να δείξουν - ή καλύτερα να παραστήσουν - πως υπάρχουν σοβαρές διαφορές ανάμεσα στο κόμμα τους και τη ΝΔ, κοντά στις αντιπολιτευτικές, τις χωρίς νόημα κορόνες, μπαίνουν και στο ψητό. Τότε τους πιάνει ο οίστρος και καταγγέλλουν τη ΝΔ, επειδή δε συμβάλλει στην προαγωγή της ανταγωνιστικότητας, δε δίνει ώθηση στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, δείχνει ατολμία στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Την εγκαλούν, με δυο λόγια, για ό,τι ακριβώς εγκαλούσε και η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση. Οτι, δηλαδή, τα αντιδραστικά σχέδια της οικονομικής ολιγαρχίας και η Στρατηγική της Λισαβόνας απαιτούν συγκεκριμένους ρυθμούς, που κανείς τους δεν μπορεί να παραβλέπει.

Το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που αποδεδειγμένα υπερασπίζεται και προωθεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, δεν εξιλεώνεται μέσα από την προσπάθειά του να παραπλανήσει και να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους. Ηταν και εξακολουθεί να είναι ένα κόμμα που ακολουθεί αντιδραστική πολιτική. Οπως αντιδραστική είναι και η πολιτική της ΝΔ. Αυτό οφείλουν να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι. Μακριά, λοιπόν, κι αλάργα και από τους δύο!