Συναγερμός για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη μόρφωση, για τη διεκδίκηση μιας Παιδείας που αποστολή θα έχει την πρόοδο του λαού, τις σύγχρονες ανάγκες του, τη διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Παιδείας. Και το δικαίωμα της μόρφωσης για όλους δεν είναι απλά κουτσουρεμένο, αλλά δέχεται κλιμακούμενη επίθεση, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται σήμερα η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Από σήμερα, φοιτητές, εκπαιδευτικοί, μαζικοί φορείς ξεκινούν πολύμορφες πρωτοβουλίες ενάντια στις αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, απαντώντας σε όσους προσπαθούν να εμφανίσουν την απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου για Παιδεία στην υπηρεσία του ως «αίτημα της κοινωνίας».

Η αναθεώρηση του άρθρου 16 αποτελεί ένα ακόμα βήμα στις προσπάθειες που γίνονται σε όλα τα επίπεδα με στόχο τη δημιουργία συνθηκών αύξησης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Δε σηματοδοτεί τόσο την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά, κυρίως, οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση τα δημόσια πανεπιστήμια, καθώς και την Παιδεία όλων των βαθμίδων συνολικά. Τα ψευτοεπιχειρήματα περί αναβάθμισης του δημόσιου πανεπιστημίου, περί πολλαπλών επιλογών, κλπ., επιστρατεύονται από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ για να κρύψουν ότι τελικά η Παιδεία θα γίνει ένα, ακόμα πιο ακριβό, εμπόρευμα για τη λαϊκή οικογένεια, εμποδίζοντας τη μόρφωση των παιδιών της, και πιο μακριά από τις λαϊκές ανάγκες.

Η διαδικασία της Μπολόνια, ο προωθούμενος νόμος - πλαίσιο, η πορεία ιδιωτικοποίησης των σπουδών με την επιβολή διδάκτρων, η σύνδεση των πανεπιστημίων με την «αγορά» ήδη βρίσκουν την εφαρμογή τους στην ανώτατη εκπαίδευση και οι συνέπειές τους είναι ήδη φανερές. Ανάλογη είναι και η πορεία ιδιωτικοποίησης και στις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης, με τις επιχειρήσεις να μπαίνουν όλο και περισσότερο μέσα στα σχολεία για να καθορίσουν τον προσανατολισμό της γνώσης. Η αναθεώρηση του άρθρου 16 έρχεται να συμπληρώσει την εικόνα μιας Παιδείας που δεν παρέχει ουσιαστική μόρφωση, που τείνει να διαφοροποιεί ταξικά τα σχολεία, που επιδιώκει να σπάσει το ενιαίο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που προσφέρει κατάρτιση και δεξιότητες, αντί για πτυχία με αντίκρισμα σε δουλιά με δικαιώματα.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση ο λαός δεν μπορεί να μείνει με σταυρωμένα χέρια. Η οργάνωση ενός αγώνα που θα πάρει παλλαϊκά χαρακτηριστικά ενάντια στις αναδιαρθρώσεις, για Παιδεία αποκλειστικά δωρεάν και για όλους με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, είναι η μόνη αποφασιστική διέξοδος από την ξέφρενη πορεία παράδοσης δικαιωμάτων στο μεγάλο κεφάλαιο. Ο λαός το τελευταίο διάστημα έχει γίνει μάρτυρας του «θεάτρου» κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα της αναθεώρησης του Συντάγματος και στην αγαστή τους συνεργασία, όπως άλλωστε και σε κάθε μέτρο στρατηγικής σημασίας για το μεγάλο κεφάλαιο. Η αναθεώρηση, η προωθούμενη «αποκέντρωση» και κατηγοριοποίηση των σχολείων, η υποβάθμιση του επιπέδου της μόρφωσης είναι κομμάτια της γενικότερης επίθεσης που δέχονται σήμερα τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που βιώνουν επίσης την ανεργία, τη φτώχεια, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Με τη μαζική δράση ενάντια σ' αυτή την πολιτική, με επίγνωση ότι πολλοί θα θελήσουν να χωρέσουν την εκφρασμένη αγανάκτηση του λαού στα πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής, με τους αγώνες λαού και νεολαίας, μπορεί να μπει φρένο σήμερα σε αυτό που θέλει το μεγάλο κεφάλαιο για την εκπαίδευση: Την υποταγή στις επιθυμίες του.