Θα ήταν έκπληξη αν η προπαγανδιστική μηχανή του ΠΑΣΟΚ δεν κατέφευγε προεκλογικά στη φαιά προπαγάνδα και «τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη». Ομως η ηγεσία του νέου ΠΑΣΟΚ δε διαψεύδει την παράδοση και τον εαυτό της... Ενα μήνα περίπου πριν τις εκλογές «έριξε στην κυκλοφορία» την ξαναζεσταμένη θεωρία της «χαμένης ψήφου», με προφανή στόχο να πλήξει τα «μικρά» κόμματα και να αποτρέψει διαρροές δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του «προς κάθε κατεύθυνση».

Πρώτος ξεκίνησε ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος σε κυριακάτικη συνέντευξή του αποφάνθηκε ότι «η ψήφος στα μικρά κόμματα είναι βεβαίως χαμένη ψήφος», γιατί «αυτό είναι το νόημα του εκλογικού νόμου»(!). Τη σκυτάλη πήρε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος χτες διακήρυξε ότι «δεν πρέπει καμία ψήφος να πάει χαμένη». Είναι ολοφάνερο πως η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος γνωρίζει πολύ καλά ότι, παρά τα ευρήματα των διαφόρων δημοσκοπήσεων που του εξασφαλίζουν την «άνετη επικράτηση» στις εκλογές, δεν έχει καθόλου δεδομένη και κερδισμένη την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε με την ανάλγητη και αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε τα έξι προηγούμενα χρόνια, καυχώμενη μάλιστα ότι δε λογαριάζει το πολιτικό κόστος, δηλαδή τις αγωνίες και τους αγώνες των βάναυσα πληττόμενων λαϊκών μαζών. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή φοβάται ότι οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται πως η ψήφος τους όχι πάει απλά χαμένη, αλλά στρέφεται ευθέως ενάντια στα ίδια τα συμφέροντά τους όταν πέφτει στο ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, γι' αυτό ακριβώς επιχειρεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να πείσει ότι η ψήφος είναι χαμένη όταν δεν πάει στο ΠΑΣΟΚ!

Φυσικά δεν είναι τυχαία η αναφορά του Θ. Πάγκαλου στον ληστρικό εκλογικό νόμο, το «νόημα» του οποίου δεν είναι τίποτα περισσότερο από την «καταδίκη» των λαϊκών μαζών να ψηφίζουν τα δυο μεγάλα κόμματα, επειδή μόνο αυτά τάχα είναι κόμματα εξουσίας. Με το γνωστό κυνισμό του, το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δε διστάζει να επικαλεστεί ακόμα και τον εκλογικό νόμο, τη δική τους «νομιμοποιημένη» ληστεία των ψήφων των «μικρών» κομμάτων, για να ισχυριστεί ότι μόνο όταν πέφτει στα δύο μεγάλα κόμματα η ψήφος πιάνει τόπο. Ο πανικός τους αποκαλύπτει ταυτόχρονα ότι είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να κρατηθούν στην εξουσία. Η προκλητική και πολυδάπανη διαφημιστική καμπάνια, με λεφτά της ΕΕ και των φορολογουμένων, η ολόπλευρη στήριξη των αφεντικών των ΜΜΕ, η επιστράτευση των κατασκευαστών της κοινής γνώμης κ. ο. κ. δεν μπορούν να παραπλανήσουν κανέναν, γιατί προσβάλλουν βάναυσα τη νοημοσύνη του κόσμου.

Αλλά και η προσφυγή στην γκρίζα προπαγάνδα, πρώτο βήμα η θεωρία της χαμένης ψήφου, δεν πρόκειται να τους βοηθήσει στον εγκλωβισμό συνειδήσεων και ψήφων. Ακριβώς γιατί οι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει ότι πλήρωσαν ακριβά όταν έπεσαν θύματα στις μαύρες θεωρίες του δικομματισμού. Κατάλαβαν ακόμα ότι η ψήφος όχι γενικά στα «μικρά κόμματα», αλλά σε ορισμένα «μικρά» κόμματα πολλές φορές μετράει στο «μεγάλο σεντούκι» του δικομματισμού. Αντίθετα, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η μόνη κερδισμένη ψήφος είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Είναι η ψήφος που ενισχύει το αντίπαλο δέος απέναντι στους δυνάστες της νέας τάξης και των μονοπωλίων. Είναι η ψήφος που κρατάει ζωντανή την ελπίδα για να διαμορφωθεί μια νέα λαϊκή πλειοψηφία και λαϊκή εξουσία. Πρόκειται για στόχους και οράματα που είναι εντελώς ρεαλιστικά, πράγμα που σημαίνει ότι η ψήφος στο ΚΚΕ είναι διπλά κερδισμένη.