Σήμερα, ούτε για αστείο δεν μπορεί κανείς να πει ότι η Παιδεία είναι δωρεάν. Αλλεπάλληλα στοιχεία επιβεβαιώνουν συνεχώς ότι οι λαϊκές οικογένειες αναγκάζονται να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να συμπληρώσουν ή να καλύψουν εξ ολοκλήρου τις ανάγκες μόρφωσης των παιδιών τους. Το ότι η εκπαίδευση κοστίζει στους εργαζόμενους, εντοπίζεται ακόμα και από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τυχαίο, όμως, ότι αν και μνημονεύουν διαρκώς την ανάγκη «δημόσιας» εκπαίδευσης, ποτέ δε μιλούν για «δωρεάν». Αλήθεια, τι νόημα έχει η έννοια του δημόσιου σχολείου σήμερα, αν δεν είναι και πραγματικά δωρεάν; Πώς εξασφαλίζονται ίσα δικαιώματα των παιδιών στη μόρφωση, όταν οι οικογένειές τους εξαναγκάζονται να αγοράσουν «υπηρεσίες» εκπαίδευσης; Εκπαίδευση επί πληρωμή σημαίνει εξ ορισμού εκπαίδευση που διαβαθμίζεται ανάλογα με το πορτοφόλι του καθενός. Είναι δηλαδή ταξική, λιγότερη και πιο υποβαθμισμένη γι' αυτούς που το πορτοφόλι τους δεν αντέχει, περισσότερη και πιο αναβαθμισμένη για όσους μπορούν να πληρώνουν όλο και παραπάνω.

Προχτές η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία έδωσε στη δημοσιότητα σχετική έρευνα που δείχνει ότι οι λαϊκές οικογένειες πληρώνουν κατά μέσο όρο περίπου τρεις με τέσσερις μισθούς το χρόνο σε «υπηρεσίες» εκπαίδευσης. Και πρόκειται για πολύ... συντηρητικό υπολογισμό, αφού στην ουσία περιλαμβάνει μόνο το κόστος εγγραφής και φοίτησης σε διάφορα εκπαιδευτήρια. Είναι φανερό ότι η εκπαίδευση όχι μόνο δεν είναι δωρεάν, αλλά είναι και ακριβή! Μάλιστα, όσο μεγαλώνει η εκπαιδευτική βαθμίδα, τόσο μεγαλώνει και το κόστος. Αυτό σημαίνει ότι όσο μεγαλώνει η εκπαιδευτική βαθμίδα, αυξάνονται και οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση για τα παιδιά των εργατικών οικογενειών. Πρόσφατες έρευνες, που είχε παρουσιάσει ο «Ρ», έδειχναν ότι το κόστος σπουδών στην ανώτατη εκπαίδευση, για την τετραετία ή πενταετία μέχρι το πτυχίο, μπορεί να φτάσει και τα 40.000 ή 50.000 ευρώ!

Η απάντηση της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα είναι: Παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, δηλαδή μεγιστοποίηση του - ήδη υψηλού σήμερα - εκπαιδευτικού κόστους για τους εργαζόμενους. Αναφέρονται στο σημερινό κόστος της εκπαίδευσης μόνο και μόνο για να πείσουν το λαό ότι «αξίζει» να πληρώνει περισσότερα προκειμένου να βελτιωθεί και η ποιότητα της Παιδείας. Πατώντας στο ιδεολόγημα του καπιταλισμού ότι «όσο ακριβότερο είναι κάτι τόσο και καλύτερο», ζυμώνουν την ιδέα της ακόμα ακριβότερης για τα λαϊκά στρώματα εκπαίδευσης. Η αφαίμαξη όμως των λαϊκών οικογενειών θα οδηγήσει μεγάλες μάζες των παιδιών του λαού σε σύγχρονη αμορφωσιά.

Δεν υπάρχουν περιθώρια ατομικής λύσης σ' αυτή την υπόθεση. Δεν υπάρχουν περιθώρια να σφίξει κανείς περισσότερο το ζωνάρι για να τα καταφέρει. Γι' αυτό και η απάντηση σύσσωμου του λαού σήμερα δεν μπορεί να είναι άλλη από την απαίτηση για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους, χωρίς καμιά εξαίρεση.