Ανησυχούν | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ανησυχούν

Στις 22 του περασμένου Δεκέμβρη, με μια πρωτοφανή ως προς το σκεπτικό απόφαση, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας έκρινε παράνομο και καταχρηστικό τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στη «Σόφτεξ» ενάντια στο μπαράζ των απολύσεων που είχε εξαπολύσει η εργοδοσία. Το δικαστήριο χαρακτήριζε αιτήματα «πολιτικής απεργίας» τις διεκδικήσεις του ταξικού σωματείου. Εκρινε παράνομο και καταχρηστικό το ίδιο το περιεχόμενο του αγώνα, τα αιτήματα του ΠΑΜΕ.

Στην απόφαση σημειωνόταν ακόμα ότι το σωματείο δεν είχε δικαίωμα να κηρύξει ξανά απεργία με τα ίδια αιτήματα. Επί της ουσίας, μέσα σε μια νύχτα, η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη έκρινε παράνομους και καταχρηστικούς τους εργατικούς αγώνες με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Απαγόρευσε στους εργαζόμενους να παλεύουν για την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών τους αναγκών, αξιοποιώντας όποια μορφή πάλης κρίνουν κάθε φορά οι ίδιοι σαν πιο αποτελεσματική.

Μόλις πριν από λίγες μέρες, στις 16 του Μάη, η Δικαιοσύνη αποφάσισε την άρση της συνδικαλιστικής προστασίας του στελέχους του ΠΑΜΕ Πέτρου Κεφαλά, με συνέπεια την απόλυσή του από την εταιρία φύλαξης «Βάκενχουτ». Ο συνδικαλιστής, μέλος της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου και γγ του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας αντιτάχθηκε, όπως ακριβώς όφειλε, στην απόλυση συναδέλφου του τον περασμένο Σεπτέμβρη.

Το σκεπτικό και αυτής της δικαστικής απόφασης αποτελεί πρόκληση για όλη την εργατική τάξη. Η Δικαιοσύνη έκρινε ότι η στάση του συνδικαλιστή, η υπεράσπιση, δηλαδή, των δικαιωμάτων και των πραγματικών συμφερόντων των συναδέλφων του, προκάλεσε «τρόμο» και «ανησυχία» στην εργοδοσία, «κλονίζοντας το συναίσθημα της ασφάλειάς» της! Πρόκειται για απόφαση - μπούσουλα στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Εκ των πραγμάτων, κάθε σύγκρουση με την εργοδοσία, τα συμφέροντα της οποίας είναι σε αντίθεση με εκείνα των εργαζομένων, θα μπορεί να κρίνεται παράνομη, αφού αυτονόητα προκαλεί «ανησυχία» σε αυτόν που τα συμφέροντά του θίγονται από τους εργατικούς αγώνες.

Τα τελευταία κρούσματα επιβεβαιώνουν ότι το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές ανησυχούν από τους εντεινόμενους αγώνες των εργαζομένων, στους οποίους πρωτοστατεί το ΠΑΜΕ. Αποδεικνύεται και στην πράξη ότι η «δημοκρατία» στους τόπους δουλιάς τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα συμφέροντα της εργοδοσίας, τα οποία με σθένος υπερασπίζονται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Σ' αυτή την κατεύθυνση, κυβέρνηση και εργοδότες αξιοποιούν και τους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης, όταν εξαντλήσουν κάθε άλλο μέσο για τη «νουθεσία» των εργαζομένων.

Οι συνδικαλιστικές διώξεις στοχεύουν στο να τρομοκρατήσουν το σύνολο των εργαζομένων. Να καλλιεργήσουν τη συνείδηση ότι «νόμιμος» είναι ο συνδικαλισμός των «κοινωνικών διαλόγων» και της συναίνεσης. Οτι οι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα να αγωνίζονται για τις σύγχρονες και πραγματικές τους ανάγκες και πρέπει να λουφάξουν μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοτών, που εξελίσσεται με τις πλάτες και της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας. Απέναντι σ' αυτή την πρόκληση, η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση στο ΠΑΜΕ, την ακόμα πιο αποφασιστική σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους εκφραστές του.