Σάββατο 15 Απρίλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Κούφια» και επικίνδυνη

Παρομοιάζουμε συνήθως τις ψευτοαντιπαραθέσεις των εκπροσώπων του δικομματισμού στη Βουλή με θεατρικές παραστάσεις. Πιθανότατα με την παρομοίωση αδικούμε την υψηλή τέχνη του θεάτρου και όσους πιστά την υπηρετούν. Διευκρινίζουμε, λοιπόν, ότι πρόκειται για κακές θεατρικές παραστάσεις ενός κακού έργου και με πολύ κακούς ηθοποιούς.

Η ουσιώδης διαφορά μεταξύ του θεάτρου και του προχτεσινού θεάματος Καραμανλή - Παπανδρέου στη Βουλή είναι η διαφορά μεταξύ της υποκριτικής και της υποκρισίας. Η τέχνη της υποκριτικής δεν έχει καμιά σχέση με την υποκρισία των δύο «μονομάχων», στην προσπάθειά τους να αποκρύψουν την ταύτισή τους στις βασικές πολιτικές τους επιλογές.

Τα τελευταία χρόνια η ομογενοποίηση των δύο συνεταίρων του δικομματισμού έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό, που είναι ιδιαίτερα δύσκολο στα στελέχη των δύο κομμάτων να προσδιορίσουν και την παραμικρή διαφορά και να πείσουν γι' αυτήν το κοινό τους. Παλιότερα λέγαμε ότι οι διαφορές τους εντοπίζονταν στον τρόπο διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας και της κοινής, αδιαίρετης πολιτικής τους. Τώρα ακόμα και σ' αυτό έχουν ταυτιστεί. Παράδειγμα: Η πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών.

Είναι γεγονός ότι τους κυρίους Καραμανλή και Παπανδρέου όλο και περισσότεροι τους έχουν πάρει χαμπάρι. Το δείχνουν και τα στοιχεία της πρόσφατης δημοσκόπησης όπου το 65%, με δεδομένο ότι η θέση των ανθρώπων του μόχθου χειροτερεύει, απαντά ότι για την κατάσταση της οικονομίας φταίνε και οι δύο. Βεβαίως, δεν αρκεί να αναγνωρίζεις τον «ένοχο», αν τον αφήνεις ατιμώρητο ή τον επιβραβεύεις με την ψήφο σου.

Ομως, η ψευτοαντιπαράθεση Καραμανλή - Παπανδρέου στη Βουλή για την οικονομία δεν είναι μόνο «κούφια», είναι και επικίνδυνη, αφού συνεχίζει να προκαλεί συγχύσεις και αποπροσανατολισμό στους εργαζόμενους. Ελπίζουμε, σε όλο και λιγότερους.

Το μόνο που είναι διατεθειμένοι να δώσουν χωρίς τσιγκουνιές είναι το «κουτόχορτο» των ψευδαισθήσεων και των αυταπατών, για την πλειοψηφία του κόσμου, διαιωνίζοντας τις πελατειακές σχέσεις, την ομηρία των «δικών» τους, τον εξευτελισμό της προσωπικότητας των «ευεργετουμένων», ενώ ταυτόχρονα δίνουν τα πάντα στο κεφάλαιο.

Αν λοιπόν υπάρχει μια ελπίδα για να ξεφύγουμε απ' αυτόν τον φαύλο κύκλο, αυτή προϋποθέτει ότι οι εργαζόμενοι θα γυρίσουν την πλάτη σ' αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τα προβλήματά τους, αυτούς που εμποδίζουν τα όνειρά τους και τα όνειρα των παιδιών τους, αυτούς που εμπορεύονται τις ελπίδες τους στο παζάρι της πολιτικής τους.

Αυτός ο δρόμος είναι ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή, χωρίς τις αυταπάτες που σπέρνουν οι συνεταίροι του δικομματισμού. Με την ενίσχυση του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, την ενίσχυση του ΚΚΕ, της δύναμης που ανυποχώρητα και με την εγγύηση της ιστορίας του στέκεται στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, συμβάλλοντας στη δημιουργία προϋποθέσεων για το δικό τους μέτωπο πάλης για τη λαϊκή εξουσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ