Δεκάδες χιλιάδες νέοι προσέρχονται αύριο στις κάλπες των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών. Δεν πρόκειται για τυπική ετήσια διαδικασία του αποδυναμωμένου στις μέρες μας φοιτητικού κινήματος, αλλά για μια πολιτική μάχη. Ως τέτοια τη βλέπουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Υπουργοί της κυβέρνησης μεταφράζουν την ψήφο στη ΔΑΠ σε «ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση» και χτες ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ χαρακτήρισε τις φοιτητικές πρόκριμα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Αντίστοιχα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάλεσε τα στελέχη της ΠΑΣΠ να κάνουν δικές τους αυτές τις εκλογές για «να ανοίξει μια νέα σελίδα» για το κόμμα του. Θέλουν την ψήφο των φοιτητών για να τη μεταφράσουν σε αποδοχή των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αποδοχή της κατάργησης των δωρεάν συγγραμμάτων, της δωρεάν σίτισης και στέγασης όπου υπάρχει, αποδοχή της κατάργησης του ασύλου, αποδοχή των σπουδών «μιας χρήσης» προς όφελος των πρόσκαιρων αναγκών του κεφαλαίου.

Δεν πρόκειται για καινούρια τακτική: κάθε χρόνο, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζουν για τις «επιτυχίες» των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, των παρατάξεων που εδώ και δεκαπέντε χρόνια συγκεντρώνουν τα μεγαλύτερα ποσοστά και έχουν την κύρια ευθύνη για την κρίση του φοιτητικού κινήματος. Πανηγυρίζουν γιατί αυτή η κρίση τούς βολεύει! Τους βολεύει να είναι αδρανείς οι σύλλογοι, να μην έχουν λόγο και δράση οι φοιτητές, παρά μονάχα να ρίχνουν στις κάλπες ψηφοδέλτια ...συμβιβασμού. Τους βολεύει να αναδεικνύονται εκπρόσωποι που θα διαπλέκονται με μερίδα πανεπιστημιακών και διοικητικών υπαλλήλων, θα κάνουν ρουσφέτια, θα διαβρώνουν και θα χειραγωγούν νεανικές συνειδήσεις. Τους βολεύει, κυρίως, να περνάει ανενόχλητη η πολιτική των κυβερνήσεών τους, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, που είναι ακριβώς ίδια και στην ανώτατη εκπαίδευση.

Ομως αυτή η κατάσταση δε βολεύει τους φοιτητές, τους σπουδαστές και τις οικογένειές τους, που πληρώνουν ακριβά αυτή την πολιτική, τόσο σε οικονομικό κόστος όσο και στη διαρκή υποβάθμιση των σπουδών και της προοπτικής τους. Δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να διακρίνει κανείς την αγανάκτηση των φοιτητών για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν στα ιδρύματα, την αβεβαιότητα και την αγωνία τους για το μέλλον. Τα προβλήματα που φέρνουν αγανάκτηση και απόγνωση δε δημιουργήθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη, είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής, του χτες και του σήμερα. Τα προβλήματα έχουν το ίδιο χρώμα με αυτό των κυβερνήσεων που τα γεννούν, με αυτό των παρατάξεων που τις υπηρετούν.

Το δικό της χρώμα όμως έχει και η απάντηση στα προβλήματα, η αντίσταση, ο αγώνας, η αντεπίθεση. Και σ' αυτή τη μάχη, τα ψηφοδέλτια αντίστασης έχουν κόκκινα γαρίφαλα. Τα ψηφοδέλτια που σηματοδοτούν τη θέληση για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, ενιαία, χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς και πραγματικά ανώτατη, που θα βγάζει ικανούς επιστήμονες, χωρίς την ανάγκη να κυνηγούν το ένα δίπλωμα μετά το άλλο... Είναι τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ και είναι ψηφοδέλτια ελπίδας για την ίδια την αναζωογόνηση του κινήματος.