Η ισχύς από την 1η Οκτώβρη του αντεργατικού νόμου για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», η κατάργηση δηλαδή του σταθερού ημερήσιου χρόνου (7ωρο, 8ωρο) με τη συνακόλουθη μείωση της εργατικής αμοιβής, καθώς και η κατάθεση χτες, ενός ακόμα επώδυνου για τα λαϊκά στρώματα κρατικού προϋπολογισμού, επιβεβαιώνουν - για να αρκεστούμε μόνο στην επικαιρότητα - ότι η κυβέρνηση έχει θέσει πλέον σε λειτουργία τον «αυτόματο πιλότο» της εντεινόμενης συνεχώς αντιλαϊκής πολιτικής.

Το συλλαλητήριο έρχεται να υπογραμμίσει την ανάγκη να δοθεί συνολική απάντηση στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, σε αυτούς που τις εφαρμόζουν και τις στηρίζουν, να αποκαλύψει τους ιδεολογικούς στυλοβάτες των καπιταλιστικών μονόδρομων και να προβάλει καθαρά τους στόχους και τα αιτήματα της εργατικής τάξης, που υπαγορεύονται από τις σύγχρονες ανάγκες της. Να υπογραμμίσει ότι η γραμμή της αντίστασης στις αντεργατικές ανατροπές, θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή, όσο ακόμα πιο πολλοί εργάτες «ξεφύγουν» από τα δόκανα της κυρίαρχης πολιτικής, ξεκόψουν και τιμωρήσουν τους κομματικούς και συνδικαλιστικούς φορείς της.

Απ' αυτή την άποψη, το συλλαλητήριο είναι μια μεγάλη πρόκληση για τις ταξικές δυνάμεις και για τους κομμουνιστές, μια μεγάλη ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική μάχη. Μια μάχη - που ναι μεν κορύφωσή της είναι η 12η Νοέμβρη, αλλά που πρέπει να δοθεί με όρους πλατιάς μαζικής δράσης, όλο το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τότε. Μια μάχη στην οποία χρειάζεται να μπούνε όλες οι δυνάμεις. Να δουλέψουν όχι εκατοντάδες αλλά χιλιάδες, συνδικαλιστές, εργάτες και εργάτριες. Και να δουλέψουν άνθρωπο τον άνθρωπο, πρόσωπο με πρόσωπο, να μιλήσουν, να προβάλουν τα επιχειρήματα των ταξικών δυνάμεων και το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, να δείξουν τελικά, ότι για τους εργαζόμενους υπάρχει και άλλος δρόμος. Οτι η καπιταλιστική ολοκλήρωση, οι απολύσεις και η ανεργία, η ακρίβεια και η βαριά φορολογία των λαϊκών στρωμάτων δεν είναι μονόδρομος. Γιατί πριν απ' όλα υπάρχει εκείνος ο πλούτος που μπορεί με μια άλλη πολιτική, να ικανοποιηθούν οι βασικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.

Οι ταξικές δυνάμεις έχουν την εμπειρία, διαθέτουν όλα τα φόντα να δώσουν με επιτυχία αυτή τη μεγάλη πολιτική μάχη. Εχουν τις προϋποθέσεις να οργανώσουν ακόμα πιο αποτελεσματικά την ταξική πάλη, να συμβάλουν αποφασιστικά στη συσπείρωση της εργατικής τάξης, στην κοινή δράση όλων των εργαζομένων με τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, με τους νέους και τις νέες. Και σ' αυτή την πορεία, το πανελλαδικό συλλαλητήριο μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό σταθμό.