Ως εδώ και μη παρέκει! Πρέπει να το πούμε καθαρά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με καθαρούς «μπιστικούς» των εφοπλιστών. Ολοι αυτοί οι γαλαζοπράσινοι που αλλάζουν στους υπουργικούς και πρωθυπουργικούς θώκους, στις καρέκλες των ελεγκτικών υπηρεσιών του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, των κεντρικών Λιμεναρχείων και πάει λέγοντας, είναι ορκισμένοι να πίνουν νερό στο όνομα των εφοπλιστών, είναι υπηρέτες του σκληρού «λόμπι» του μεγάλου κεφαλαίου. Και ως υπηρέτες αναλαμβάνουν να «καθαρίζουν» κάθε ώρα και στιγμή τις «βρωμιές» των αφεντικών τους. Χαρακτηρίζουν αξιόπλοα πλοία που θα έπρεπε να ήταν στο διαλυτήριο, μετατρέπουν σε πλημμελήματα τα τεράστια και πολύνεκρα εγκλήματά τους, όπως ακριβώς το τραγικό ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ» και έπεται συνέχεια. Αν δεν ήταν τέτοιοι, δε θα βρίσκονταν σε αυτές τις θέσεις.

Η αποκάλυψη του «Ρ» ότι ενάμιση χρόνο μετά το ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ», σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας από τον υπουργό, τον αρχηγό του Λιμενικού Σώματος, μέχρι το νομικό σύμβουλο, συνέχιζε να επιτρέπει σε πλοία που δεν πληρούσαν στοιχειώδεις όρους ασφαλείας να ταξιδεύουν, ενώ θα έπρεπε να ήταν ακινητοποιημένα, εκδίδοντας μάλιστα και παράνομη απόφαση - απόφαση που κουρελιάζει διεθνείς συμβάσεις και κανονισμούς ασφαλείας - δεν είναι παρά μία ακόμα επιβεβαίωση για το ...«ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα». Οι αποκαλύψεις του περασμένου καλοκαιριού, με αφορμή τις απανωτές βλάβες, ότι ακτοπλοϊκά πλοία που ήταν εν πλω δεν είχαν στεγανά, όπως και το «ΣΑΜΙΝΑ», κατά παράβαση των κανονισμών, όμως έπαιρναν άδεια απόπλου και πιστοποιητικά ασφαλείας, επίσης επιβεβαιώνουν ότι είτε με ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση είτε με ΝΔ, οι εφοπλιστές παραμένουν «κράτος εν κράτει».

Και, βέβαια, θα πει κανείς, δεν είναι μόνο η άθλια κατάσταση των ακτοπλοϊκών πλοίων για να πειστεί κάποιος ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ως μοναδικό τους μέλημα έχουν την εξυπηρέτηση των εφοπλιστών. Είναι και η σωρεία των υπερπρονομίων όπως οι απανωτές αυξήσεις στα εισιτήρια, οι σκανδαλώδεις φοροελαφρύνσεις, οι τεράστιες επιδοτήσεις, τα τράνζιτ καύσιμα, η εφαρμογή των διαλυτικών κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που τους εξασφαλίζουν παραπέρα ασύδοτη δράση και τόσα άλλα. Ομως σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των πλοίων, τα όρια πια εξαντλούνται. Δεν μπορεί να επιδειχτεί η παραμικρή ανοχή. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων που διακινούνται κάθε χρόνο με τα πλοία της ακτοπλοΐας. Εχουμε να κάνουμε με την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, που όλος αυτός ο συρφετός τολμά να την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα, που είναι αδιάφορο αν θα φτάσει στον προορισμό του ή θα πάει στον πάτο.

Καθαρά πράματα. Οσο οι νησιώτες, οι ναυτεργάτες, συνολικά οι εργαζόμενοι δεν κάνουν τα κουμάντα τους για να καθαρίσουν από την «κόπρο», των εφοπλιστών και των μπιστικών τους, τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, ο κίνδυνος για αλυσίδα ναυαγίων θα είναι πάντα ορατός. Και ο τρόπος είναι ένας: Ξεσηκωμός ενάντια σε αυτή την πολιτική που τροφοδοτεί την εγκληματική ασυδοσία των εφοπλιστών και αναπαράγει «υπηρέτες» και «μπιστικούς»...