Η Εκθεση Σέρκας (οδηγία για την οργάνωση του χρόνου εργασίας), που ψηφίστηκε στις 11 Μάη από τους σοσιαλδημοκράτες, τους φιλελεύθερους και το Λαϊκό Κόμμα στην Ευρωβουλή, συμπεριέλαβε στα άρθρα της και μία από τις κεντρικές αξιώσεις του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Νομοθέτησε το «σπάσιμο» του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό» περίοδο και τη διαχείριση της «ανενεργού» περιόδου από τους εργοδότες σαν μη εργάσιμο - και άρα απλήρωτο - χρόνο. Στην εφαρμογή της, η οδηγία θα συντελέσει στο να βαθύνει ακόμα περισσότερο η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυξάνεται ο χρόνος της υπερεργασίας, το διάστημα δηλαδή κατά το οποίο ο εργάτης δουλεύει χωρίς να πληρώνεται, προκειμένου να παράγει κέρδος για τον εργοδότη του.

Βάσει του σχετικού άρθρου που συμπεριλήφθηκε στην οδηγία, το διάστημα κατά το οποίο ο εργαζόμενος θα βρίσκεται στη δουλιά του χωρίς όμως να παράγει έργο, κατά την έννοια που περιγράφεται στη σύμβασή του, θα θεωρείται «μη ενεργός» περίοδος του χρόνου εργασίας. Κατά συνέπεια, ενώ θα είναι υποχρεωμένος είτε να βρίσκεται στο χώρο εργασίας, είτε σε αναμονή για εργασία, δε θα πληρώνεται παρά μόνο για το κομμάτι του χρόνου κατά το οποίο θα παρέχει τις υπηρεσίες του σύμφωνα με όσα προβλέπει η σύμβασή του.

Αν για παράδειγμα ένας εργοδότης ζητήσει από τον εργαζόμενο να παραμείνει στη δουλιά για 12 ώρες, τις 4 από τις οποίες δε θα παράγει άμεσα έργο, αλλά θα περιμένει μήπως χρειαστεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του, ο εργοδότης δικαιούται να τον πληρώσει μόνο για τις 8 ώρες. Τις υπόλοιπες 4 ώρες, παρά το γεγονός ότι ήταν υποχρεωμένος να βρίσκεται στην αναμονή για εργασία, ο εργαζόμενος δε θα τις πληρώνεται.

Κατά τη συζήτηση της Εκθεσης Σέρκας στην Ευρωβουλή, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ υπερψήφισαν το κομμάτι εκείνο του σχετικού άρθρου που εισάγει τους όρους «ενεργός» και «ανενεργός» περίοδος του χρόνου εργασίας (ή «εφημερίας» όπως περιγράφεται στο κείμενο της οδηγίας). Νομιμοποίησαν δηλαδή με την ψήφο τους τη διάκριση του χρόνου εργασίας, σύμφωνα με όσα απαιτούσε επιτακτικά το ευρωενωσιακό κεφάλαιο. Είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους για τις φιλομονοπωλιακές επιλογές τους. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ απείχαν από την ψηφοφορία, αρνούμενοι να νομιμοποιήσουν οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τη διάκριση του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό» περίοδο.

Το σύνολο της οδηγίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας αποτελεί μέρος της ολομέτωπης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης σε όλη την Ευρώπη. Οι εργοδότες ζητάνε περισσότερη απλήρωτη εργασία για να αυξήσουν την κερδοφορία των επιχειρήσεών τους. Αν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δε βάλουν αποφασιστικά πλώρη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και δεν απεγκλωβιστούν από τα κόμματα που στηρίζουν και προωθούν τις στρατηγικές επιλογές του, δεν είναι μακριά η μέρα που η εξοντωτική ημερήσια εργασία θα αμείβεται κυριολεκτικά με ένα ξεροκόμματο.