Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τους αγώνες αυτούς πυροδοτεί η ίδια αντιλαϊκή πολιτική, η επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ, που στην τελευταία έκτακτη Σύνοδο Κορυφής επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά. Δεν υπάρχει εργαζόμενος που να μην πιστεύει ότι πίσω απ' αυτή την επίθεση είναι το μεγάλο κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις στις χώρες - μέλη της ΕΕ, τα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Προκύπτει αυτόματα το ερώτημα: Μπροστά σε αυτή τη συντονισμένη αντεργατική λαίλαπα, μπορεί ένας κλάδος, μια ομάδα εργαζομένων να τα βγάλει πέρα; Η πάλη για το μεροκάματο ή τα μέτρα ασφάλειας στους χώρους εργασίας, που προβάλλουν σήμερα οι οικοδόμοι αφορούν μόνο τον κλάδο τους;

Το ΚΚΕ, οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα εργατών και αγροτών, καθαρά και ξάστερα λένε στο λαό μας ότι όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι τα δικά του προβλήματα. Και όχι μόνο γιατί κανένας κλάδος, όσο ισχυρός και αν είναι, δεν μπορεί να σηκώσει χωριστά το βάρος αυτής της αντιλαϊκής επίθεσης και να δώσει αποτελεσματική απάντηση. Ούτε επειδή, κάθε αγώνας έχει ανάγκη την αλληλεγγύη των άλλων εργαζομένων.

Το πιο σημαντικό είναι ότι σήμερα κανένας κλάδος, κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί «να μπει στη γυάλα» του δικού του προβλήματος. Κάτω από τους κεραυνούς των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, κανένας κλάδος, καμιά κοινωνική και επαγγελματική ομάδα εργαζομένων δε θα βρει προστασία στο καβούκι της. Υπάρχει μήπως η αυταπάτη ότι ένα εργοστάσιο, μια ειδικότητα, μπορεί να κρατήσει το μοντέλο της σταθερούς εργασίας, όταν δίπλα του «σαρώνουν» οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης;