Στις 25 Σεπτέμβρη του 1974 ο «Ριζοσπάστης» επανεκδίδεται και κυκλοφορεί νόμιμα. Εκτοτε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, κύλησαν τριάντα ολόκληρα χρόνια κι ένας καταρχήν απολογισμός τους μας επιτρέπει να εκτιμήσουμε, με περηφάνια είναι αλήθεια, πως αυτή ήταν μια πορεία αταλάντευτης υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων. Αυτή την πορεία άλλωστε η εφημερίδα μας δεν την απαρνήθηκε ούτε στα μαύρα χρόνια της παρανομίας. Η νομιμοποίησή της ωστόσο έφερε νέες δυνατότητες για να ανταποκριθεί πληρέστερα στην αποστολή της. Τριάντα ολόκληρα χρόνια τώρα βρίσκεται πάντα όπου πρέπει, για να καταγράψει τα προβλήματα και τα αιτήματα του λαού, τις αγωνίες και τις προσδοκίες του. Στις φιλόξενες σελίδες του «Ρ» έβρισκαν και βρίσκουν πάντα χώρο όλα εκείνα που ο λαός πρέπει να ξέρει και σκόπιμα αποκρύπτονται απ' αυτόν.

Η νόμιμη επανέκδοση δε σήμανε φυσικά την ολοκληρωτική άρση των δυσκολιών και των προβλημάτων. Στις νέες συνθήκες συνέχισαν να υπάρχουν εμπόδια, διαφορετικής ωστόσο υφής και ποιότητας. Ο «Ρ» συνέχισε να δέχεται πόλεμο, όπως άλλωστε κάθε διαφορετική φωνή, κάθε τι που πάει κόντρα στο ρεύμα, μόνο που άλλαξαν τα μέσα. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που επιχείρησαν να ανακόψουν την πορεία του και την προσπάθειά του να αποκαλύπτει, να αφυπνίζει, να αναδεικνύει τα ουσιώδη. Δεν τα κατάφεραν. Γιατί η φωνή του «Ριζοσπάστη» ήταν η φωνή του εργάτη, του αγρότη, του μικρομεσαίου, του λαϊκού εργατικού κινήματος, κι αυτή δεν μπορεί να φιμωθεί με κανένα τρόπο.

Σήμερα, τα αισθήματα περηφάνιας και ικανοποίησης για τα όσα κατόρθωσε η εφημερίδα μας όλα αυτά τα χρόνια, συμβαδίζουν με ένα αυξημένο αίσθημα ευθύνης απέναντι στην πρόκληση όχι απλά να συνεχίσουμε, αλλά να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί και πιο ικανοί. Οι απαιτήσεις των καιρών τεράστιες. Η μετωπική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού συνολικά, συνοδεύεται από ένταση των προσπαθειών για χειραγώγηση, παραπληροφόρηση, σκόπιμη διαστρέβλωση, ώστε ο λαός όχι απλά να κρατιέται στο σκοτάδι, αλλά να διαμορφώνει στρεβλή συνείδηση για τα όσα τεκταίνονται γύρω του. Και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Οσοι υπερασπίζονται το σύστημα, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, των πολλών από τους λίγους, τον θέλει στο περιθώριο, απαθή, ανίκανο να δει τη διέξοδο.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες η μάχη για αφύπνιση συνειδήσεων που θα κερδηθούν καταρχήν από το κίνημα για να πλαισιώσουν τις γραμμές των αγώνων του, αλλά και από την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, γίνεται πιο εύκολη με τη χρήση του όπλου που ακούει στο όνομα «Ριζοσπάστης». Καθημερινός σύντροφος, πολύτιμος, αναντικατάστατος, συμβάλλει στην ουσιαστική ενημέρωση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, γίνεται οδηγός δράσης στο εργοστάσιο, το σχολείο, τη γειτονιά... Το χρέος λοιπόν κάθε κομμουνιστή, κάθε προοδευτικού ανθρώπου, δεν εξαντλείται στη μελέτη του. Η διάδοσή του είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε. Η συνεισφορά όλων, όσων συμμετέχουμε στην έκδοσή του, των αναγνωστών του, των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ώστε να μπει η εφημερίδα σε όσο το δυνατόν περισσότερα σπίτια λαϊκών οικογενειών, είναι κατάθεση για την προοπτική που παλεύουμε να φέρουμε πιο κοντά.