Το σύνδρομο της ...«κοινωνικής ευαισθησίας» χτυπάει και την κυβέρνηση της ΝΔ. Το κόλλησαν φαίνεται από το ΠΑΣΟΚ, που κάθε χρόνο, τις παραμονές της ΔΕΘ, φορούσε το προσωπείο του προστάτη των θυμάτων της οικονομικής πολιτικής. Λες και δεν ήταν δική του η πολιτική που καταδίκαζε ολόκληρες κοινωνικές ομάδες σε συνεχή χειροτέρευση των συνθηκών ζωής. Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση Καραμανλή. Ετσι, εκεί που υποτίθεται πως διαγκωνίζονταν δύο γραμμές, η σκληρή και η άλλη, βγήκε χτες ο υπουργός Οικονομίας και τα ...ξεκαθάρισε όλα: «Στρατηγική μας - λέει - είναι μία στρατηγική προσαρμογής, η οποία θα είναι ήπια, θα είναι μια προσαρμογή μετρημένη ώστε και τα ελλείμματα να αντιμετωπίσουμε, αλλά να μη δημιουργήσουμε προβλήματα ούτε στην οικονομία αλλά ούτε και στην κοινωνία, γιατί η κοινωνική συνοχή έχει πολύ μεγάλη σημασία».

Η εικόνα μιας κυβέρνησης που εφαρμόζει ...ήπια πολιτική είναι άκρως απαραίτητη για τη ΝΔ. Δεν είναι λίγο πράγμα να καταφέρει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι διαφέρει από τους προηγούμενους. Από την κυβέρνηση, δηλαδή, που δρομολόγησε το σύνολο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και την οποία ο λαός «μαύρισε» πριν λίγους μήνες. Η εξασφάλιση μιας συναίνεσης που θα εδράζεται στην ιδέα ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν ακολουθεί ...πιο αντιλαϊκή πολιτική από το ΠΑΣΟΚ, τους είναι απόλυτα αναγκαία, ώστε ευκολότερα να συνεχίσουν να εφαρμόζουν αυτήν ακριβώς την πολιτική. Μια πολιτική που ήδη «ρολάρει», προσφέροντας πολλαπλασιαστικά οφέλη στην άρχουσα τάξη, που όμως - κι αυτό είναι το κύριο - επιβαρύνει με ακόμα πιο δυσβάσταχτες συνέπειες τους εργάτες και τους άλλους εργαζόμενους.

Η συνέχιση της πολιτικής που χαράχτηκε για την ενσωμάτωση της ελληνικής οικονομίας στις εντός της ΟΝΕ συνθήκες, ακόμα και αν δε συμπληρωθεί, αυτή τη στιγμή, με νέα μέτρα, είναι μια απόλυτα αντιδραστική και αντιλαϊκή πολιτική. Κι αυτό επειδή προϋποθέτει - και δεν το αρνείται ούτε η ΝΔ - την παραπέρα αυστηρή εφαρμογή πολιτικών λιτότητας για τους μισθούς και τις συντάξεις. Μέτρα για ακόμα περισσότερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Πλήρη νομιμοποίηση της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου να λεηλατεί τους εργαζόμενους με την ακρίβεια και τις συνεχείς ανατιμήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Απελευθέρωση αγορών, με έμφαση την εισβολή των ιδιωτών σε Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση. Ολοκλήρωση της διαδικασίας παράδοσης της περιουσίας του δημοσίου στους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Συνεχή μείωση των κρατικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, προς όφελος των ενισχύσεων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Αυτά και άλλες πολιτικές-ρυθμίσεις, που κινούνται στη στρατηγική της ...«προσαρμογής» και απαιτούν το βάθεμα των κυβερνητικών παρεμβάσεων, συνοδεύονται, σε κάθε περίπτωση, από όλο και πιο αντιλαϊκά μέτρα, ανεξάρτητα αν η ακολουθούμενη πολιτική χαρακτηρίζεται ήπια ή ...σκληρή.

Είναι ολοφάνερο. Η εργατική τάξη, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου, οι νέοι και οι νέες, ο λαός συνολικά, όλοι αυτοί που χρόνια και χρόνια τώρα πληρώνουν από το πετσί τους τους σχεδιασμούς κυβερνώντων και άρχουσας τάξης, δεν μπορούν να δείξουν καμιά απολύτως ανοχή στις μεθοδεύσεις της ΝΔ. Με τις οργανώσεις τους και τα συνδικάτα, με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΥ, συμμετέχουν στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και απαιτούν την ανατροπή αυτής της πολιτικής.