Ο εξοντωτικός εξεταστικός μαραθώνιος, που βρίσκεται σε εξέλιξη για χιλιάδες μαθητές ενιαίων λυκείων, φέρνει το ζήτημα της Παιδείας και του ρόλου του σχολείου στο προσκήνιο, με την αγωνία για την εισαγωγή στα ΑΕΙ να κορυφώνεται. Και δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, γνωρίζοντας αυτή την αγωνία αλλά και την αγανάκτηση για την υποβάθμιση του σχολείου, εξήγγειλε ήδη την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων της Β΄ Λυκείου και τη μείωση των πανελλαδικώς εξεταζομένων μαθημάτων στη Γ΄ τάξη, λες και όλο το πρόβλημα της Παιδείας είναι αυτές οι εξετάσεις.

Το μέτρο αυτό δεν καταργεί βέβαια σε καμία περίπτωση τον αντιεκπαιδευτικό χαρακτήρα της πολιτικής της. Δεν αποσυνδέει το σύστημα από την εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και σε καμία περίπτωση δεν καταργεί το χαρακτήρα του, που με σημείο αναφοράς τις εξετάσεις αφαιρεί κάθε ίχνος παιδαγωγικής λειτουργίας από το σχολείο και κατάκτησης γνώσεων από τους μαθητές. Με την ολόπλευρη μόρφωση να χάνεται αφού υποτάσσεται και παραχωρεί τη θέση της στο κυνήγι του βαθμού, με αποτέλεσμα τελικά την πτώση του μορφωτικού επιπέδου της νεολαίας. Σε ένα σχολείο στο οποίο μπαινοβγαίνουν οι εταιρίες ως σπόνσορες, διδάσκεται το επιχειρηματικό πνεύμα, ετοιμάζονται οι αυριανοί «απασχολήσιμοι» με τις πρόσκαιρες ανταλλάξιμες γνώσεις. Με τα ΤΕΕ να παραμένουν για να προσφέρουν εφήμερες γνώσεις σε όσους δεν ακολουθούν το προσανατολισμένο στην εισαγωγή στα ΑΕΙ λύκειο.

Ετσι, οι κυβερνητικές εξαγγελίες για τις εξετάσεις αποτελούν στάχτη στα μάτια μπροστά στα σοβαρά μέτρα που προωθούνται ταυτόχρονα. Γιατί ο τρόπος επιλογής για τα ΑΕΙ έχει αξία σχετική, αντίστοιχη με την εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και η ζοφερή πραγματικότητα που χτίζεται πάνω στις επιλογές της ΕΕ δεν έχει κανένα στοιχείο φιλολαϊκό. Η κυβέρνηση έχει ήδη δηλώσει πρόθυμη να εφαρμόσει τις επιταγές για ένταση των πολιτικών της «διά βίου κατάρτισης», της ιδιωτικοποίησης και στροφής της Παιδείας πιο αποφασιστικά στην αγορά.

Ο λαός, από την πλευρά του, δεν μπορεί να απεμπολήσει το δικαίωμα για ουσιαστική μόρφωση, για Παιδεία δημόσια και δωρεάν για όλους στη βάση των λαϊκών αναγκών. Δεν μπορεί να προσαρμόσει τις απαιτήσεις του στα ημίμετρα που υπόσχεται η κυβέρνηση και τα οποία σε τίποτα δεν αλλάζουν το συνολικό χαρακτήρα της πολιτικής της αφού τελικά και οι εξετάσεις επιλογής παραμένουν και νέα πιο σκληρά μέτρα προωθούνται ταυτόχρονα. Η διέξοδος και από το σχολείο της μιζέριας και της ταξικής διαλογής, της χειραγώγησης, βρίσκεται στον αγώνα ενάντια στις πολιτικές της έντασης της εκμετάλλευσης, των ταξικών φραγμών, της περιστολής των δικαιωμάτων. Σήμερα είναι αναγκαία όσο ποτέ η έμπρακτη αποδοκιμασία αυτής της πολιτικής, από την οποία τίποτα καλό δεν μπορούν να περιμένουν τα λαϊκά στρώματα. Προβάλλει ως ανάγκη η αποφασιστική ενίσχυση της φωνής που εκφράζει την ανυπακοή στην πολιτική της ΕΕ και στις επιταγές της, η ψήφος στο ΚΚΕ και στις ευρωεκλογές.