Αν δεν ήταν σκόπιμη αυτή η εκκωφαντική σιωπή ενόψει των ευρωεκλογών, θα λέγαμε μόνο ότι απλά έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους. Δεν είναι όμως έτσι. Συνειδητά επιλέγουν να μη γίνει πλατιά συζήτηση για την ΕΕ. Συνειδητά επιλέγουν να φιμώσουν κάθε φωνή που δείχνει τον ένοχο. Συνειδητά θέλουν να ψαρέψουν σε θολά νερά. Ολοι μαζί. Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και ο ΣΥΝ. Γιατί πια δεν είναι μόνο το σύνθημα που μαρτυρά την αλήθεια «ψηφίσατε το Μάαστριχτ, πληρώνει ο λαός». Τώρα πια ο καθένας κάνει ταμείο στο ίδιο του σπίτι. Κι αυτή τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η εργατική λαϊκή οικογένεια δεν μπορούν να την ανατρέψουν με φύκια. Οχι μόνο στη χώρα μας, παντού, σ' όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτό που χαρακτηρίστηκε ως «ευρωσκεπτικισμός» αυξάνεται. Και δικαιολογημένα.

Μια απλή παράθεση στοιχείων είναι αρκετή να ανατρέψει πολλούς μύθους, να δείξει πως ό,τι χρησιμοποιείται για την υπεράσπιση της ΕΕ δεν είναι τίποτα άλλο από χοντροκομμένο ψέμα. Τώρα πια δεν είμαστε στην εποχή που έταζαν λαγούς με πετραχήλια. Τώρα πια μετράμε αποτέλεσμα. Μετράμε απολύσεις, μετράμε ανέργους, μετράμε ακρίβεια, μετράμε ξεκλήρισμα, μετράμε μερική και προσωρινή απασχόληση, μετράμε πανάκριβη Παιδεία, μετράμε πανάκριβη Υγεία, μετράμε πόλεμο (μάλιστα μετράμε αίμα παιδιών βομβαρδισμένων από αεροσκάφη που ανεφοδιάζονται στη Σούδα), μετράμε τρομονόμους, μπλόκα και κάμερες στους δρόμους, μετράμε την απόφαση για αποκλεισμό της Κούβας. Απ' όπου κι αν την πιάσεις την ΕΕ ως αποτέλεσμα πλέον ζέχνει.

Ακόμα κι αυτός ο μύθος για τα περίφημα κονδύλια που έρχονται από την ΕΕ έχει πλέον καταρριφθεί από ένα απλό κοίταγμα στο ταμείο. Τρελά λεφτά στα θησαυροφυλάκια μιας χούφτας εργολάβων και βιομηχάνων. Και κάτι επιδόματα κατάρτισης για τα θύματα αυτής της πολιτικής. Τρελά λεφτά για τις βιομηχανίες που λυμαίνονται την αγροτική παραγωγή, χωματερές και χέρσα χωράφια για την αγροτιά που τη γλύκαναν στην αρχή με τις επιδοτήσεις για το θάψιμο της παραγωγής. Και είμαστε ακόμα στον προθάλαμο της άγριας επίθεσης που έρχεται.

Οσο, λοιπόν, αυτοί επιδιώκουν τη σιωπή, τόσο περισσότερο εμείς πρέπει να σπάσουμε αυτό το φράγμα. Τα μηνύματα του ΚΚΕ απευθύνονται πλατιά στα εργατικά λαϊκά στρώματα, μιλάνε κατευθείαν στην εμπειρία του ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ. Ολους αυτούς που πρέπει να τους βρούμε, να κουβεντιάσουμε, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να τους καλέσουμε να αναλάβουν κι αυτοί τις δικές τους. Να το ξαναπούμε: Δεν είμαστε χτες, στο τάξιμο. Είμαστε ήδη στο ταμείο. Κι ο λογαριασμός είναι πολύ ακριβός. Αυτήν την απλή αλήθεια πρέπει να την κάνουμε σημαία. Και να επιτρέψουμε σ' αυτούς ακριβώς που πληρώνουν να γίνουν οι σημαιοφόροι. Το ότι δε συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ δεν είναι εμπόδιο. Αρκεί να συμφωνήσουμε ότι η σημαία πρέπει να γράφει: Αντίσταση, Ανυπακοή, Απειθαρχία.