Η ανατροπή του σοσιαλισμού και η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης έρχεται στις μέρες μας με δραματικό τρόπο στο παγκόσμιο προσκήνιο και θα συνεχίσει να έρχεται όλο και πιο έντονα, όσο το αντίπαλο δέος απέναντι στον όλο και πιο επιθετικό ιμπεριαλισμό θα είναι το ζητούμενο. Κοινός τόπος είναι πλέον για φίλους και εχθρούς του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι, εάν σήμερα υπήρχε η Σοβιετική Ενωση, οι εξελίξεις θα ήταν τελείως διαφορετικές. Θα λειτουργούσε, εκ των πραγμάτων, ανασχετικά στην επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και θα είχαν ένα αποκούμπι οι λαοί, η παγκόσμια εργατική τάξη, όποιος λαϊκός άνθρωπος ζει σ' αυτόν τον πλανήτη και θέλει να ελπίζει για το δικό του μέλλον.

Δεν ήταν απλά και μόνον η ισχύς της Σοβιετικής Ενωσης, που απέκρουε την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού. Αυτό, που, ουσιαστικά, καθιστούσε τον υπαρκτό σοσιαλισμό αντίπαλο δέος, ήταν οι ιδέες που εξέφραζε, οι αξίες που εκπροσωπούσε, που ενέπνεαν τους λαούς ενάντια σε κάθε είδους δυνάστες για τη διεκδίκηση της θέσης που τους ανήκει. Ηταν η πολιτική της Σοβιετικής Ενωσης, που, με μεγάλο κόστος για την ίδια και υψηλό τίμημα για το λαό της, λειτουργούσε ευεργετικά για την υπεράσπιση της ειρήνης, τη διατήρηση και διεύρυνση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων και, γενικά, ενίσχυε, με διεθνική αλληλεγγύη, τα κινήματα απελευθέρωσης των λαών σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο ότι σ' αυτούς τους τομείς έχει εκδηλωθεί με τον πιο επιθετικό τρόπο η ρεβάνς του ιμπεριαλισμού, όπου δείχνει ωμά το πρόσωπό του.

Ωστόσο, αντίπαλο δέος υπάρχει και σήμερα, παρ' όλες τις δυσκολίες και τα πισωγυρίσματα. Μπορεί ν' αποτελέσει την ασπίδα και την αιχμή του δόρατος των λαών για την απόκρουση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης και την κατάκτηση νέων θέσεων. Δεν είναι η ιμπεριαλιστική ΕΕ και ο πολεμοκάπηλος γαλλογερμανικός άξονας, που προβάλλουν οι ΣΥΝασπισμένοι. Είναι η ίδια η δύναμη των λαών, που αντιστέκονται στη «νέα τάξη». Είναι ο αγώνας τους ενάντια στον οδοστρωτήρα του ιμπεριαλισμού, είτε αυτός συνθλίβει τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματά τους, είτε σπέρνει πολέμους και καταστροφές και ισοπεδώνει χώρες. Εξάλλου, στο κάτω - κάτω, είναι οι ίδιες δυνάμεις στις οποίες στηρίχτηκε και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Η εργατική τάξη και όλα τα κοινωνικά στρώματα, που ασφυκτιούν κάτω από την καταπίεση και την υπερεκμετάλλευση του κεφαλαίου. Πάνω στις δυνάμεις αυτές, θα οικοδομηθεί και σήμερα το αντίπαλο δέος απέναντι στον ιμπεριαλισμό. Αποτελεί πλέον ιστορική αναγκαιότητα. Είναι επιτακτική ανάγκη.

Το αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό μπορεί να οικοδομηθεί στο έδαφος κάθε χώρας - οι συνθήκες σήμερα ωριμάζουν - με το λαϊκό αγώνα. Τον αγώνα αυτό, που αναδεικνύει και ενισχύει τις δυνάμεις εκείνες, οι οποίες δίνουν προοπτική, συνέχεια και πολιτικό προσανατολισμό στο αντιπολεμικό κίνημα, στον καθημερινό αγώνα για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και την απόκρουση της επιθετικότητας του κεφαλαίου. Το αντίπαλο δέος θα γίνεται πιο αποτελεσματικό και αξιόπιστο, όσο ο αγώνας γίνεται πιο μαζικός και πιο πολιτικοποιημένος. Τότε θα αποτελέσει πραγματική απειλή για την ίδια την εξουσία των μονοπωλίων.