Χτες στο Πεντάγωνο, σήμερα στα Προπύλαια και στην αμερικάνικη πρεσβεία, την Παρασκευή 21 του Μάρτη στην πανεργατική πανελλαδική απεργία που προκήρυξε το ΠΑΜΕ. Μπροστά μας, λοιπόν, τις πέντε μέρες που απομένουν, έχουμε μια δύσκολη μάχη. Μια μάχη στην οποία αναμετριόμαστε όχι μόνο με τις δυνάμεις του πολέμου και του ιμπεριαλισμού, αλλά και με τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Γιατί δίπλα στο «ΟΧΙ στον πόλεμο» απαιτούμε 7ωρο-35ωρο-5ήμερο. Διεκδικούμε πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα. Η σύγκρουση με όλες αυτές τις δυνάμεις παίρνει εκ των πραγμάτων ευρύτερα, ποιοτικά χαρακτηριστικά. Γι' αυτό είναι και πιο δύσκολη, όπως άλλωστε κάθε απεργία, που θίγει και βάλλει κατά του πυρήνα των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Στη μάχη αυτή οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, δεν πάνε μόνοι τους. Δίπλα τους έχουν τους επαγγελματοβιοτέχνες, που εκείνη τη μέρα κλείνουν τα καταστήματα και τις βιοτεχνίες τους. Μαζί τους βαδίζουν οι αγρότες της Θεσσαλίας και άλλων περιοχών της Ελλάδας. Στις γραμμές τους θα βρεθούν με τα δικά τους πανό οι νεολαίοι, οι φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές.

Για εκατόν δέκα ώρες, που μας χωρίζουν από τη μέρα της απεργίας, όλα τα «όπλα» που διαθέτουμε πρέπει να μπούνε σε δράση. Να κολληθούν οι αφίσες, να κυκλοφορήσουν πιο μαζικά οι προκηρύξεις της απεργίας. Με τα στελέχη των συνδικάτων στην πρώτη γραμμή, η μάχη της ενημέρωσης πρέπει να φτάσει σε κάθε εργοστάσιο, γραφείο, σχολείο, υπηρεσία. Η φωνή της απεργίας να ακουστεί σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό. Να φτάσει παντού, σε κάθε γειτονιά. Με περιοδείες, συσκέψεις, συνελεύσεις σε εργατικούς χώρους, με το στήσιμο επιτροπών αγώνα εκεί που η έκκληση για απεργία πιάνει τόπο, πρέπει να εξασφαλιστεί η μαζική συμμετοχή.

Με αυτό το πνεύμα, μπορεί να αξιοποιηθεί και η ολιγόωρη στάση που έχει κηρύξει για το τέλος της βάρδιας η ΓΣΕΕ. Παρά το γεγονός ότι η στάση είναι πίσω από τις ανάγκες που έχει αυτός ο αγώνας, παρά την κριτική που δικαίως ασκείται στις ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, η στάση μπορεί και πρέπει να μετατραπεί και αυτή σε σκαλοπάτι μαζικής συμμετοχής στην απεργιακή κινητοποίηση. Τώρα απαιτείται πανστρατιά για την επιτυχία της απεργίας!