Το «Πιστεύω» των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Το «Πιστεύω» των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Οταν ο ιστορικός του μέλλοντος, μελετώντας τα πρακτικά της ελληνικής Βουλής, πέσει πάνω στο «Πιστεύω» του αρχιπραξικοπηματία Γ. Παπαδόπουλου θα πληροφορηθεί ότι αυτό αποτελεί «προσφορά» του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στις 4 Φλεβάρη του 2003...

Ο πρωθυπουργός κατέθεσε στα πρακτικά της Βουλής το «Πιστεύω» του Παπαδόπουλου, για να δείξει τη σύγκλιση απόψεων της Νέας Δημοκρατίας και της ακροδεξιάς. Προφανώς, σ' αυτό τον τόνο και μ' αυτό το περιεχόμενο θα διεξαχτεί η δικομματική αντιπαράθεση μέχρι τις εκλογές. Με τη δημιουργία τεχνητών διλημμάτων και ανούσιων καυγάδων.

Θα πρέπει, βεβαίως, να σημειώσουμε ότι μετά και την προχτεσινή κίνηση, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δικαιολογημένα μπορούν να διεκδικήσουν το ρόλο του σπόνσορα της ακροδεξιάς σε όλες τις μορφές της. Πριν από λίγους μήνες χάιδευαν τον υποψήφιο υπερνομάρχη Γ. Καρατζαφέρη, λίγο μετά πρωτοστατούσαν στη συζήτηση για το αν υπάρχει, ή όχι, ενδεχόμενο δημιουργίας φιλοβασιλικού κόμματος στην Ελλάδα...

Προφανώς, ο κ. Σημίτης με τις προχτεσινές αναφορές του περί δεξιάς και ακροδεξιάς ήθελε να ενεργοποιήσει τα δημοκρατικά ανακλαστικά του ελληνικού λαού, για να ξαναζεστάνει τη σούπα των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων». Είναι, όμως, ο ίδιος, που, για να συντηρήσει την άνευ ουσιαστικού περιεχομένου δικομματική αντιπαράθεση, δε διστάζει να μοιραστεί με τη ΝΔ την ευθύνη για την επώαση του «αυγού του φιδιού».

Σήμερα που, πάνω σ' όλον τον πλανήτη, πέφτει βαριά η σκιά ενός παγκόσμιου στρατιωτικού νόμου, ο κ. Σημίτης και ο κ. Καραμανλής ψηφίζουν και υποστηρίζουν «τρομονόμους» και «ευρωτρομονόμους», που περιστέλλουν τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα. Ψηφίζουν, υποστηρίζουν και εκστρατεύουν κατά των λαών των γειτονικών (και όχι μόνο) χωρών για τις ανάγκες της Νέας Τάξης, επιβάλλοντας τη δικτατορία των μονοπωλίων και των πολυεθνικών. Οι ίδιοι προτείνουν, συζητούν και συναποφασίζουν μέτρα όπως η απαγόρευση των συγκεντρώσεων και των πορειών υπό το πρόσχημα της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Αυτή είναι η κοινή πολιτική των δύο συνεταίρων του δικομματισμού. Αυτή η πολιτική έμεινε στο απυρόβλητο κατά τη διάρκεια της προχτεσινής «οξύτατης» σύγκρουσής τους στη Βουλή. Τη διαφύλαξαν ως κόρην οφθαλμού, αφού και οι δύο ορκίζονται πίστη σ' αυτήν και υπόσχονται, ο καθένας από την πλευρά του, την καλύτερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή της. Μπορεί ο ένας να φωνάζει για σκάνδαλα και «σκάνδαλα», και ο άλλος να σηκώνει το σκιάχτρο της ακροδεξιάς, όμως και οι δύο είναι έτοιμοι να δώσουν γην και ύδωρ για την αδιατάρακτη συνέχιση της ίδιας (κοινής) πολιτικής και την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος. Του θερμοκηπίου όλων των σκανδάλων και όλων των αντιδημοκρατικών, αντιλαϊκών εκτροπών.