Περί τρομοκρατίας στις μέρες μας πολύς λόγος γίνεται. Πληροφορίες και σενάρια έρχονται στο φως της δημοσιότητας με καταιγιστικούς ρυθμούς. Κάποιες απ' αυτές που - σημειωτέον -δεν τυγχάνουν ιδιαίτερης προβολής, έρχονται να ενισχύσουν την πλευρά εκείνη που στην έντονη διαπάλη των ημερών γύρω από το θέμα της τρομοκρατίας επιμένει πως: η τρομοκρατία και οι οργανώσεις - φορείς της, δημιουργούνται, είτε στην πορεία αξιοποιούνται από κέντρα και παράκεντρα μυστικών υπηρεσιών για το χτύπημα λαϊκών κινημάτων, για το τσάκισμα δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, για την προώθηση σε τελική ανάλυση σχεδιασμών που όχι μόνο καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα αλλά απεναντίας αποβαίνουν σε βάρος τους.

Πολιτική η άποψη αυτή, βασισμένη στο ιστορικό προηγούμενο και στα όσα αποκάλυψε η σκαπάνη του χρόνου σχετικά με τη δράση παρεμφερών οργανώσεων σε άλλες χώρες, βασισμένη στην ψύχραιμη ανάλυση της πραγματικότητας και στην απάντηση που αβίαστα προκύπτει στο ερώτημα, ποιον εξυπηρετεί η τρομοκρατική δράση της όποιας «17Ν». Αποψη που βεβαίως δεν πρόκειται να στοιχειοθετηθεί από τα ευρήματα ή τις ανακοινώσεις των αστυνομικών αρχών. Αποψη που ενδεχομένως να επιβεβαιωθεί όταν παρέλθουν πολλά χρόνια, όταν ο κουρνιαχτός θα έχει κατακαθίσει, όταν η ασυλία θα είναι δεδομένη για τους εμπνευστές, τους δημιουργούς, τους πραγματικούς καθοδηγητές της «17Ν».

Χρειάστηκαν άλλωστε να περάσουν 30 χρόνια για να βγει στην επιφάνεια η πληροφορία πως στα μέσα της δεκαετίας του '70 περισσότεροι από 200 πράκτορες της CIA δολοφονήθηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, κατά πάσα πιθανότητα από «συναδέλφους» τους, μεταμφιεσμένους σε τρομοκράτες. Η «Επιτροπή Πάικ» του αμερικανικού Κογκρέσου ασχολήθηκε με αυτές τις περίεργες δολοφονίες, που έγιναν την περίοδο που η διεύθυνση της CIA πέρασε από τα χέρια του Ου. Κόλμπι στον Τζ. Μπους, κατοπινό Πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος ανέλαβε να «σβήσει τα αμερικανικά ίχνη» από τις βρωμοδουλιές του Νίξον ανά τον πλανήτη. Ο Γουέλς, ο σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα, δολοφονήθηκε από την πρωτοεμφανιζόμενη «17 Ν», ακριβώς εκείνη την περίοδο. Σύμπτωση; Αγνωστο... Σε κάθε περίπτωση οι συνειρμοί είναι απολύτως λογικοί.

Ας μη βιάζονται λοιπόν κάποιοι να προδικάσουν την «αθωότητα» των μυστικών υπηρεσιών, ο βίος και η πολιτεία των οποίων εξάλλου δε συνηγορεί στην άκριτη αποενοχοποίησή τους. Οσοι όμως το πράττουν, είναι συνένοχοι στην προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού και μάλιστα τη στιγμή που πρέπει να εντείνει στο έπακρο την επαγρύπνηση και ετοιμότητά του. Γιατί είναι βέβαιο πως η τελευταία ίσως υπηρεσία της «17Ν» θα είναι αυτή της παραπέρα υπόσκαψης των λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.