Η ξαφνική νεροποντή, που έπληξε προχτές την Αττική, ήταν αρκετή για να προκαλέσει το θάνατο ενός ανθρώπου, τον τραυματισμό δεκάδων άλλων, την καταστροφή περιουσιών αξίας αρκετών δισεκατομμυρίων δραχμών, την ταλαιπωρία δεκάδων χιλιάδων οικογενειών, που έμειναν για πολλές ώρες χωρίς ρεύμα, τηλεπικοινωνίες και δημόσιες συγκοινωνίες. Μια ολόκληρη πόλη, η πρωτεύουσα της, κατά τα άλλα, «ισχυρής Ελλάδας», όπως αρέσκεται να διατυμπανίζει ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, πνίγηκε - στην κυριολεξία - στα νερά και στο χάος...

Ηταν, λοιπόν, θεομηνία και απρόβλεπτο «ακραίο καιρικό φαινόμενο», όπως υποστηρίζουν τα κυβερνητικά στελέχη; Εμείς θα αντιστρέψουμε το ερώτημα: Εστω κι αν πρόκειται για «ακραία καιρικά φαινόμενα», όλα αυτά δικαιολογούν τις τεράστιες επιπτώσεις και απαράδεκτες καταστάσεις, τις οποίες όλοι ζήσαμε εκείνες και τις επόμενες ώρες;

Ας μας πουν, όταν οι ίδιοι παραδέχονται πως στην Αττική έχουν μπαζωθεί ρέματα μήκους 550 χιλιομέτρων και ότι έχει αναπτυχθεί άναρχη δόμηση χωρίς στοιχειώδεις υποδομές, πόσες δεκαετίες ακόμη χρειάζονται, για να εκτελεστούν τα αναγκαία έργα για την αντιπλημμυρική της θωράκιση και ποιος ευθύνεται, αν όχι οι ίδιοι, που δεν έχουν ολοκληρωθεί; Ας μας πουν ποιος ευθύνεται για την πλήρη ανυπαρξία μέτρων ασφαλείας στα κατασκευαζόμενα έργα, όπως αυτά του Κηφισού, που έγιναν αιτία να πλημμυρίσουν ολόκληροι δήμοι, να παρασυρθούν δεκάδες αυτοκίνητα, να σημειωθεί ο θάνατος ενός ανθρώπου, να προκληθούν σκηνές φρίκης, απόγνωσης και απελπισίας; Είναι, άραγε, λογικές επιπτώσεις αυτές και για οποιεσδήποτε - ομαλές ή ανώμαλες - καιρικές συνθήκες; Ασφαλώς, όχι.

Δυστυχώς για όλους εκείνους που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, όλα τα γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι το ξαφνικό καλοκαιριάτικο «μπουρίνι» έπληξε κυρίως την Ολυμπιακή «βιτρίνα», που εδώ και καιρό προσπαθεί να εμπεδώσει στον ελληνικό λαό η κυβέρνηση, μέσω των πολυδιαφημισμένων μεγάλων έργων. Εργων, που, όπως τελικά αποδείχτηκε, αντί να διευκολύνουν τη ζωή των κατοίκων του Λεκανοπεδίου - που τα έχει ακριβοπληρώσει - τη μετατρέπουν σε κόλαση, ενώ «φουσκώνουν» τις τσέπες των μεγαλοκατασκευαστών και μεγαλοτραπεζιτών. Η «θεομηνία» απέδειξε ότι το κράτος, που οικοδόμησαν εδώ και δεκαετίες οι εκάστοτε κυβερνήσεις, βασίζεται στην αδιαφορία και περιφρόνηση των πραγματικών αναγκών του σύγχρονου ανθρώπου. Είναι ένα κράτος - φονιάς. Και οι πολιτικές που το συντηρούν είναι η πραγματική θεομηνία.