«

Αποτελεί χρέος μας να καταγγείλουμε ό,τι αλλοιώνει την πολιτική ζωή και δημιουργεί κίνδυνο για τη δημοκρατία». Με αυτή τη φράση ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης προσπάθησε χθες στη Βουλή να δικαιολογήσει τα όσα είπε τις προηγούμενες μέρες περί «πολιτικής εκτροπής» και «απαξίωσης του πολιτικού συστήματος». Κι όμως δεν ακούσαμε ποτέ τον Κ. Σημίτη να καταγγέλλει το εκλογικό σύστημα που εφαρμόζεται. Αν δεν είναι η ενισχυμένη αναλογική παράγοντας «αλλοίωσης της πολιτικής ζωής», τότε ποιος είναι;

Κι όμως η κυβέρνηση Σημίτη δεν προτίθεται να αλλάξει το εκλογικό σύστημα έτσι ώστε να εκλείψει μια από τις πηγές αυτής της αλλοίωσης, εφαρμόζοντας δηλαδή την απλή αναλογική. Αντίθετα η κυβέρνηση, όπως έχει επίσημα εξαγγείλει διά στόματος του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών, προσανατολίζεται μετά τον Οκτώβρη στην αλλαγή του ισχύοντος εκλογικού συστήματος σε ακόμα πιο καλπονοθευτική και ληστρική κατεύθυνση. Ολες οι πληροφορίες από τα κυβερνητικά επιτελεία συγκλίνουν ότι πρόκειται για κάποια παραλλαγή του πλειοψηφικού γερμανικού συστήματος. Αυτό, πάντως, που είναι ξεκάθαρο είναι οι επιδιωκόμενοι στόχοι. Είναι σαφές ότι ο εκλογικός νόμος σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί, για μια ακόμα φορά, ως ισχυρό εργαλείο για την αναμόρφωση - αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος. Σταθερή επιδίωξη είναι να ενισχυθεί και θωρακιστεί το πολιτικό σύστημα, φυσικά μέσω της παραπέρα νόθευσης της λαϊκής ετυμηγορίας. Στόχος τους, να μην ακούγεται η φωνή της εργατικής τάξης στο Κοινοβούλιο. Στη βάση αυτή επιχειρείται ακόμη και παραλλαγή του δικομματικού συστήματος με το διπολισμό (κεντροδεξιά - κεντροαριστερά). Ολα δείχνουν ότι με το νέο εκλογικό νόμο επιδιώκεται να υπηρετείται και η δημιουργία ενός διπολικού σχήματος.

Το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να πλασάρει καλύτερα το νέο ληστρικό εκλογικό σύστημα, το συνδέει και με την προοπτική δημιουργίας της κεντροαριστεράς και τη συγκρότηση πολυκομματικών κυβερνήσεων. Γι' αυτό το λόγο φαίνεται να απευθύνονται στην ηγεσία του ΣΥΝ, αλλά και του ΚΕΠ. Από την πλευρά της η ηγεσία της ΝΔ δε διαφωνεί με το λεγόμενο γερμανικό σύστημα, αλλά θέλει να το επιβάλει με τους δικούς της όρους και να εξυπηρετηθεί το κομματικό συμφέρον της.

Η ανάγκη για την καθιέρωση της απλής αναλογικής καθίσταται επίκαιρη όσο ποτέ. Γιατί είναι το μοναδικό εκλογικό σύστημα που αποτυπώνει τον πραγματικό εκλογικό συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα και σε τελευταία ανάλυση αυτό είναι το δίκιο για το εκλογικό σώμα, η θέληση του οποίου πρέπει να αποτυπώνεται όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα, στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, στη Βουλή. Ετσι θα σταματήσει να υπάρχει η στρέβλωση, να κυβερνά πολιτικό κόμμα, η δύναμη του οποίου στο λαό είναι μειοψηφία, αλλά στη Βουλή, ελέω εκλογικού νόμου, πλειοψηφία. Είναι ζήτημα διεύρυνσης των ορίων αυτής της κάλπικης δημοκρατίας που ενισχύει τα κόμματα του κατεστημένου. Και όσο τα ενισχύει, τόσο περισσότερο χειροτερεύουν οι όροι για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.