Ολο και πιο αντιδραστικό, όλο και πιο αποκρουστικό για τα λαϊκά συμφέροντα, όλο και πιο επιθετικό για τους λαούς, αποκαλύπτεται το ιμπεριαλιστικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το πλαδαρό προσωπείο, με το οποίο κάποιοι ήθελαν να την εμφανίζουν, αντικαθίσταται, με γοργούς ρυθμούς, από μια σιδερένια μάσκα, που όλο και περισσότερο αποκτά τα χαρακτηριστικά του «μπάρμπα Σαμ», θυμίζοντας, όμως, και λίγο από ...μαϊμού.

Η Σύνοδος Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στο Λάακεν, με τις αποφάσεις που πήρε, σήκωσε ακόμα πιο ψηλά τα τείχη, τα οποία στήνονται για τους λαούς της Ευρώπης και θωράκισε παραπέρα το οικοδόμημα αυτό, μετατρέποντάς το σε οχυρό, ώστε να μπορεί να παίζει πιο αποτελεσματικά το ρόλο του ως ιμπεριαλιστικό ορμητήριο. Οι αποφάσεις αυτές στοχεύουν σε δύο κατευθύνσεις: Αφ' ενός μεν, η Ευρωπαϊκή Ενωση τακτοποιεί τα του οίκου της, για την ελεύθερη και χωρίς φραγμούς εσωτερική δράση του κεφαλαίου, ενισχύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και, αφ' ετέρου, διαμορφώνει τις προϋποθέσεις, ώστε να μπορεί να διεκδικεί πιο ενεργό ρόλο στον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό καταμερισμό.

Στα πλαίσια αυτά, ελήφθησαν αποφάσεις για το ενιαίο ένταλμα σύλληψης και άλλες ρυθμίσεις, που αναφέρονται στην ευρωτρομοκρατία και την ενίσχυση της δικτατορίας του κεφαλαίου, θέτοντας υπό διωγμό την πολιτική και συνδικαλιστική δραστηριότητα, που είτε βάζει, είτε μπορεί μελλοντικά να βάλει, εμπόδια στην πολιτική που υπαγορεύει το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο και τα μονοπώλια. Το άλλο σκέλος των αποφάσεων αναφέρονται στη «σιδερένια γροθιά» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Δύναμη Ταχείας Επέμβασης, για την οποία αποφασίστηκε να τεθεί άμεσα σε επιχειρησιακή ετοιμότητα. Εξάλλου, αποφασίστηκε και η αποστολή πολυεθνικής δύναμης στο Αφγανιστάν. Η Ευρωδύναμη έχει όλα τα χαρακτηριστικά επιθετικού - παρεμβατικού μηχανισμού και ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές που έχει θέσει το ΝΑΤΟ για συγκρότηση τέτοιων δυνάμεων και δεν αποτελεί στρατό ή ευρωστρατό με προορισμό την προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Υπό αυτό το πρίσμα, η διαμάχη Ελλάδας και Τουρκίας γύρω από τη θέση και τα δικαιώματα της Τουρκίας, ως χώρας - μέλους του ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Δύναμη, εκφράζει περισσότερο τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό για το ρόλο στην ευρύτερη περιοχή, παρά τις ελληνικές ανησυχίες για τη μη κατοχύρωση των ελληνικών συνόρων από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Εξάλλου, για τα ζητήματα της εθνικής ανεξαρτησίας και της προστασίας των ελληνικών συνόρων και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, οι απαντήσεις έχουν δοθεί με τη συμμετοχή της Ελλάδας στη νέα δομή του ΝΑΤΟ.

Οι εξελίξεις αυτές δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, καθώς επιβεβαιώνουν με τον πιο κραυγαλέο τρόπο το ποιος είναι ο ρόλος, ο χαρακτήρας και η αποστολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δε χωράνε πλέον ούτε αυταπάτες, ούτε παραμυθιάσματα. Τίποτα καλό δεν μπορεί να περιμένουν οι λαοί της Ευρώπης και συνολικά οι λαοί. Ωστόσο, στα χέρια των λαϊκών δυνάμεων βρίσκεται ένα «κρυφό» όπλο, που όλο και περισσότερο φανερώνεται. Οι μεγάλες κινητοποιήσεις και στο Λάακεν το έδειξαν.