Κάθε χώρος δουλιάς πρέπει να γίνει ένα «οχυρό» πάλης της εργατικής τάξης, για να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση και να σταματήσει ξεκάθαρα και με απόλυτο τρόπο ο «κοινωνικός διάλογος» της απάτης. Η πανεργατική - πανϋπαλληλική 24ωρη απεργία στις 10 Οκτώβρη αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό αυτής της πάλης, με την προϋπόθεση ότι θα γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και ότι θα ακολουθήσει κλιμάκωση του αγώνα με κάθε τρόπο. Η μαζική συμμετοχή σ' αυτήν την απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις θα είναι καθοριστική για τη συνέχεια του αγώνα. Πρώτα απ' όλα, όμως, είναι σημαντική σαν υπολογίσιμο εμπόδιο στην κυβέρνηση, η οποία καραδοκεί για να εφαρμόσει την πολιτική της. Κυβέρνηση και εργοδότες έχουν βάλει στο στόχαστρο βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Εχουν εξαπολύσει ταυτόχρονη επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση, στην πρόνοια, στην εκπαίδευση και την υγεία του λαού. Ο δημόσιος πλούτος γίνεται, μέρα τη μέρα, ιδιωτικός, η ανεργία «θερίζει» και τα ναυάγια σαν του «Σαμίνα» αποτελούν παράδειγμα, για το πόσο αδίστακτοι είναι το κεφάλαιο και οι υπηρέτες του.

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, αλλά και άλλα λαϊκά στρώματα, που πλήττονται από την κυβερνητική πολιτική, έχουν υποχρέωση να υπερασπιστούν πολλές και σημαντικές κατακτήσεις και δικαιώματα. Αλλά, για να το κάνουν αυτό, πρέπει να βάλουν στο δικό τους αγωνιστικό στόχαστρο την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, ώστε η κυβέρνηση να νιώσει πόσο αδύναμη είναι απέναντι στη μαζική και καθολική αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων και του λαού. Σ' αυτήν την κινητοποίηση, όπως και στις άλλες, που, ήδη, έχουν προγραμματίσει οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, πρέπει να χτυπηθεί η εργοδοτική και κυβερνητική τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς. Είναι μια ευκαιρία για την καλύτερη οργάνωση των εργαζομένων, για τη δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε χώρο δουλιάς, για ενεργοποίηση των συνδικάτων, για την επικράτηση της ταξικής λογικής σε εκείνες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, που οι συσχετισμοί ευνοούν τη λογική της συναίνεσης με τα κυβερνητικά και εργοδοτικά σχέδια. Η απεργία αυτή είναι ακόμη μια ευκαιρία για να ξεπεραστούν τα εμπόδια που θέτουν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ για το δυνάμωμα του αγώνα και τη συνέχισή του, μέχρι την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Μπροστά σ' αυτόν τον αγώνα, δε χωράει καμιά επανάπαυση. Οι στόχοι πρέπει να είναι ξεκάθαροι, η προοπτική σαφής, η μέθοδος αδιαπραγμάτευτη. Το ΠΑΜΕ έχει προτείνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διεκδικήσεων, αλλά και ένα πρόγραμμα δράσης, που πάει μακριά, έχοντας στο επίκεντρό του τον ίδιο τον εργαζόμενο, πρωταγωνιστή των εξελίξεων και διαμορφωτή τους. Το ΠΑΜΕ οργανώνει τον αγώνα, ενισχύει τη συσπείρωση των ταξικών δυνάμεων, συντονίζει και προσκαλεί στην πάλη για πλήρη και σταθερή απασχόληση. Για διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Για στήριξη των ανέργων. Για 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο, με αύξηση αποδοχών και για πολλά ακόμη. Η επίθεση δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Δεν πρέπει να λείψει κανείς από την απεργία στις 10 Οκτώβρη και από τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Οι κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγελθεί σε τοπικό επίπεδο πρέπει να στηριχτούν αποφασιστικά. Τα σχέδιά τους πρέπει να αποτύχουν, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός να περιχαρακωθεί, η ερχόμενη Τρίτη να βρει τους εργαζόμενους στο δρόμο του αγώνα.