Το θέμα του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων και των όρων εργασίας των εμποροϋπαλλήλων ξαναμπαίνει στην ημερήσια διάταξη μετά την «πρωτοβουλία» της πλειοψηφίας της διοίκησης του Εμπορικού Συλλόγου της Αθήνας (ΕΣΑ), που ως εντολέας του μεγάλου κεφαλαίου επιχειρεί να προσαρμόσει τις συνθήκες λειτουργίας του μικρού εμπορίου, με όρους εξουθένωσης και εξόντωσης χιλιάδων και χιλιάδων μικρεμπόρων και εμποροϋπαλλήλων. Η «πρόταση», που στοχεύει στην ανατροπή του ωραρίου που εφαρμόζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των καταστημάτων, προβλέπει αύξηση των ωρών λειτουργίας κατά 10 περίπου ώρες τη βδομάδα! Μαζί και τρεις μέρες τη βδομάδα συνεχούς ωραρίου έντεκα ωρών!

Τα επιχειρήματα που προβάλλει η διοίκηση του ΕΣΑ, για να δικαιολογήσει την πρότασή της και τα οποία κάνουν λόγο για τη... σωτηρία του περιβάλλοντος, τη λύση του κυκλοφοριακού και τη διευκόλυνση των καταναλωτών δεν είναι ούτε αθώα, ούτε ανεξάρτητα από τη δράση της όλα τα τελευταία χρόνια. Από τη συστηματική, δηλαδή, και σε πλήρη συμπόρευση με την κυβέρνηση, υπονόμευση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων και των εμποροϋπαλλήλων, για την εξυπηρέτηση των αξιώσεων του μεγάλου κεφαλαίου, την προώθηση των απαιτήσεών του με στόχο την εδραίωση της κυριαρχίας του στην αγορά σε βάρος των αυτοαπασχολουμένων στα πλαίσια και του ανταγωνισμού, μέσα από τη βίαιη περιθωριοποίηση και εξόντωση των μικρών επιχειρήσεων.

Ολοι όσοι απεργάζονται την ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, μαζί και ο ΕΣΑ, έχουν στήσει έναν ολόκληρο μηχανισμό αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης των αυτοαπασχολούμενων, με βασικό επιχείρημα ότι αυξάνοντας τις ώρες δουλειάς θα αυξήσουν τον τζίρο τους. Λες και για την αναδουλειά των μαγαζιών «φταίει» ότι τα καταστήματα είναι λίγες ώρες ανοιχτά και όχι η συνεχής μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Λες και αν τα καταστήματά παραμείνουν ανοιχτά όλη τη μέρα ξαφνικά οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, τα μεσαία στρώματα, οι νέοι και οι νέες, θα βρουν χρήματα για να κάνουν περισσότερες αγορές! Πρόκειται για μια απροκάλυπτη απάτη σε βάρος τόσο των αυτοαπασχολούμενων, όσο και των εμποροϋπαλλήλων. Να ένας παράγοντας που στοιχειοθετεί την αναγκαιότητα κοινής δράσης εργαζομένων αυτοαπασχολουμένων ενάντια στα μονοπώλια.

Η επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων που εδώ και χρόνια επιδιώκεται από τις εναλλασσόμενες κυβερνήσεις και μαζί από τον Εμπορικό Σύλλογο της Αθήνας, στηρίζεται αποκλειστικά στις επιδιώξεις που έχουν οι μεγαλοεργοδότες του εμπορίου, ενώ απώτερος στόχος παραμένει πάντα η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας που κάθε τόσο μπαίνει στο τραπέζι για συζήτηση. Επιδιώξεις και στόχοι που κινούνται σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων και των εμποροϋπαλλήλων, όλων των εργαζομένων. Η ενίσχυση του εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων δεν περνάει μέσα από την αύξηση των ωρών εργασίας που τους οδηγεί σε φυσική εξόντωση. Η εξέλιξη του τζίρου των μαγαζιών είναι αποτέλεσμα της συρρίκνωσης του λαϊκού εισοδήματος και της επέκτασης των πολυκαταστημάτων.

Οι χιλιάδες μικροί, αυτοαπασχολούμενοι έμποροι, το σύνολο των εμποροϋπαλλήλων πρέπει να απορρίψουν κάθε προσπάθεια επέκτασης του ωραρίου, που στοχεύει στην πλήρη απελευθέρωσή του και την κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Να διεκδικήσουν νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας, υποχρεωτικά συνεχές ωράριο λειτουργίας μέχρι 48 ώρες τη βδομάδα με τρία απογεύματα κλειστά, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας, σταθερή εργασία για όλους, με πενθήμερο, 7ωρο, 35ωρο.