Οι προχτεσινές αποφάσεις των υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης των χωρών - μελών της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο έδειξαν, για άλλη μια φορά, τη λογική του ιμπεριαλισμού με την οποία η ΕΕ αντιμετωπίζει τους μετανάστες και τις χώρες προέλευσής τους σχεδιάζοντας και υλοποιώντας την οικονομική της εισβολή. Ενας από τους βασικούς «πυλώνες» στήριξης αυτής της πολιτικής θα είναι η «ουσιαστική υποστήριξη της ανάπτυξης των χωρών καταγωγής και διέλευσης μεταναστών και η σφυρηλάτηση της συνεργασίας μαζί τους».
«
Σφυρηλάτηση» που γίνεται κατ' αρχήν με τη συμμετοχή της ΕΕ ή κρατών - μελών της στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη συνεχιζόμενη κατοχή κρατών ή μετατροπή τους σε προτεκτοράτα, στην υποδαύλιση ή ανοχή εμφύλιων συγκρούσεων. Μετά από αυτά ακολουθούν οι συμφωνίες οικονομικής εκμετάλλευσης αυτών των χωρών, όπως και το «κτίσιμο» των κρατικών και άλλων υποδομών που έχουν, στο μεταξύ, καταστραφεί. Αυτό συμβαίνει σε αφρικανικές χώρες, σε χώρες της Μ. Ανατολής και στα Βαλκάνια. Χαρακτηριστική είναι η οικονομική της διείσδυση στην Κεντρική και Νότια Αμερική, όπου έχει στόχο να «ανοίξει» τις οικονομίες αυτών των χωρών προκειμένου να τις εκμεταλλευτεί. Προσπαθεί να επιβάλει ανισότιμες συμφωνίες «ελεύθερου» εμπορίου, απαιτεί την ιδιωτικοποίηση κρατικών μονάδων παραγωγής και των φυσικών πόρων, ακόμα και του νερού. Ολα, φυσικά, προς όφελος του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση σκοπός είναι να αξιοποιήσει και τους μετανάστες. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι εκατομμύρια μεταναστών - όσοι καταφέρουν να περάσουν ζωντανοί τα σύνορα διωγμένοι από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους - γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης από τους εργοδότες, ότι δεν τους δίνεται άδεια παραμονής, ότι πολύ συχνά κακοποιούνται από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της άρχουσας τάξης. Η ΕΕ επιδιώκει να τους χρησιμοποιήσει για να εξυπηρετήσει τα ιμπεριαλιστικά της σχέδια. Εξάλλου, πολλές εμπορικές συμφωνίες με τρίτες χώρες περιλαμβάνουν αντιμεταναστευτικές ρήτρες, ενώ χρηματοδοτούνται και εκπαιδεύονται οι μηχανισμοί «αναστολής» του μεταναστευτικού κύματος. Καταρτίζονται και συμφωνίες για δημιουργία των λεγόμενων κέντρων υποδοχής όπου, κάτω από την καθοδήγηση αξιωματούχων της ΕΕ, γίνεται επαναπροώθηση των μη ...χρήσιμων μεταναστών.
Πέρα από τις ωραίες εκφράσεις και τις αναφορές στα ανθρώπινα δικαιώματα η ΕΕ προωθεί τη «χρήσιμη» μετανάστευση, που σημαίνει να κλείσουν τα σύνορα σε όσους μετανάστες δεν είναι απόλυτα απαραίτητοι για την υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας και να είναι υποτακτικοί, πάνω από κάθε υποψία απειλής για τη λεγόμενη δημόσια τάξη και την ασφάλεια, όπως ορίζονται από την «αντιτρομοκρατική» στρατηγική της ΕΕ.
Η πολιτική αυτή πρέπει να βρει απέναντί της συντονισμένη, οργανωμένη την αντίδραση του μαζικού λαϊκού κινήματος στη χώρα μας αλλά και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στη χώρα μας το συνδικαλιστικό και ευρύτερα το μαζικό λαϊκό κίνημα πρέπει να εντάξουν στην ταξική πάλη τους αλλοδαπούς εργάτες. Να απαιτηθεί η νομιμοποίηση όσων μεταναστών ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Να απλοποιηθούν οι διαδικασίες χορήγησης και ανανέωσης των αδειών παραμονής και εργασίας, με την κατάργηση της γραφειοκρατίας και των οικονομικών επιβαρύνσεων. Να αγωνιστούν μαζί Ελληνες και ξένοι εργάτες ενάντια στην πολιτική που χτυπά με βαρβαρότητα τα δικαιώματά τους.