Μικρή σημασία έχει με ποιο όνομα ταυτίζει ο καθένας σήμερα τη διαφθορά, τη σαπίλα και την ντόπα. Ετσι κι αλλιώς, πρόκειται για τη βιτρίνα - και, επί το λαϊκότερον, μόστρα - πίσω από την οποία καλύπτονται και άλλα, πιο μεγάλα αφεντικά καταχθόνιων εταιριών προμήθειας και διάθεσης φθοροποιών δηλητηρίων, που καταστρέφουν σώματα και καταρρακώνουν ψυχές και συνειδήσεις νέων παιδιών, που ξεκινούν με την ευγενή φιλοδοξία να γίνουν πρωταθλητές και καταλήγουν έρμαια και υποχείρια των αχόρταγων «χορηγών», προκειμένου αυτοί να διαφημίσουν τα προϊόντα της φίρμας τους και να θησαυρίζουν, αδιαφορώντας για το τεράστιο, κοινωνικό αλλά και ηθικό πρόβλημα που δημιουργούν, όχι μόνο για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία.

Αλλά, μήπως, αυτό το φαινόμενο της γενικευμένης εμπορευματοποίησης, της σήψης και της δυσωδίας του συστήματος της «ελεύθερης» αγοράς, εντοπίζεται μονάχα στο χώρο του αθλητισμού; Κάθε άλλο! Η κατρακύλα και η πλήξης εξάρθρωση του «κοινωνικού ιστού» επεκτείνεται, μέρα με τη μέρα, σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Οχι μόνο τα υλικά αγαθά, αλλά τα πάντα, αξίες, αρχές, όνειρα και ιδανικά, οι ίδιοι, τελικά, οι άνθρωποι, έχουν μετατραπεί σε «RES» (σε πράγματα και προϊόντα) που πωλούνται και αγοράζονται στους πάγκους μιας εφιαλτικής «λαϊκής αγοράς», με σκοπό το κέρδος, για τα ταμεία των «μεγάλων χορηγών». Ολα αυτά τα περιβόητα «έργα υποδομής», οι «στέγες» των Καλατράβηδων, τα υπερσύγχρονα «Ζέπελιν», οι μυριάδες «ηλεκτρονικοί χαφιέδες» και οι κτηνώδεις «Ράμπο» που θα συνεχίσουν να μας κατασκοπεύουν εσαεί, αν δεν αντιδράσουμε επίμονα και οργανωμένα, απειλούν ευθέως την υπόστασή μας ως ατόμων αλλά και ως λαού.

Γι' αυτό σου λέω, φίλε αναγνώστη (και δε θα κουραστούμε ποτέ να το φωνάζουμε), το συμπέρασμα είναι ένα και μοναδικό: Το σύστημα αυτό της συμφοράς, της άγριας εκμετάλλευσης και της απύθμενης διαφθοράς, δεν έχει μέλλον. Η σήψη έχει φτάσει στο τελευταίο στάδιο, και δε γιατρεύεται με τίποτα. Η γάγγραινα έχει φτάσει πια στο κόκαλο, και μόνο με νυστέρι και πριόνι μπορεί ν' αντιμετωπιστεί. Κοντολογίς, να κόψουμε και τα δυο πόδια αυτού του σάπιου γίγαντα, που έχει φάει τα ψωμιά του, και να στήσουμε στη θέση του ένα άλλο παγκόσμιο οικονομικό-πολιτικό σύστημα, της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της πραγματικής δημοκρατίας. Και το σύστημα αυτό δεν είναι άλλο από τον καθαρό και γνήσιο, τον πραγματικό σοσιαλισμό.