«Και λοιπόν, τι θέλω να σας πω.

Μέσα στην πόλη. Μέσα στους δρόμους

της Καλκούτας (Βαγδάτης)

είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν

να βαδίσει. Είναι ένας άνθρωπος που τον

αλυσοδένουνε».

Ναζίμ Χικμέτ

Από τότε που βγήκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο, λένε στον τόπο μας και όχι μόνο. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε πρόκληση, επίδειξη κυνισμού, προστυχιάς και χυδαιότητας. Μπορείς να κάνεις την κάθε ξεδιαντροπιά, την κάθε αστοχασιά, το κάθε έγκλημα και με την ίδια ευκολία να 'χεις το θράσος να ζητάς συγγνώμη και καθάρισες.

Τα εγκλήματά τους δεν ξεπλένονται ούτε με μια ούτε με χίλιες συγγνώμες και καμιά δικαιολογία δεν μπορεί να τα επισκιάσει. Είναι εγκλήματα ιδεολογίας και επιλογής. Είναι εγκλήματα προμελετημένα. Εχουμε πείρα πικρή και εδώ στον τόπο μας. Στο Μακρονήσι ακόμη ακούγονται από τους κλωβούς οι θρήνοι, οι κραυγές και οι βόγκοι από τους βασανισμούς και τα φαντάσματα των αγωνιστών πλανώνται μέσα στη νύχτα ζητώντας δικαίωση.

1972. Η 9χρονη Φαν του Βιετνάμ - σύμβολο αιώνιας ντροπής και κατάρας, τρέχει ολόγυμνη στο δρόμο κυνηγημένη από τις φλόγες των ναπάλμ με την απόγνωση ζωγραφισμένη στο φοβισμένο της πρόσωπο.

1993. Η 5χρονη Ιρμα του Σεράγεβο. Σύμβολο αιώνιου μίσους. Θύμα της «μεγάλης εκπολιτιστικής τους» επίθεσης.

Τα παιδιά του σχολείου στο Αλέξινατς κείτονται νεκρά από τις έξυπνες βόμβες. Ζήτησαν ξεδιάντροπα συγγνώμη και την άλλη μέρα γκρεμίζουν το τρένο με τόσους αθώους επιβάτες βομβαρδίζοντας τη γέφυρα.

Γκουαντανάμο, Αμπού Γκράιμπ, Μακρόνησος. Εξαφανισμένοι, εξαερωμένοι και γνωστά όσα μόνο φτάνουν στη δημοσιότητα.

Βιετνάμ, Βοσνία, Κόσσοβο, Σερβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, παλαιστίνη. Πολεμικά μέτωπα και τα τανκς φορτωμένα θάνατο.

Βουλώστε το λοιπόν βάρβαροι των βαρβάρων, φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι, γεννήματα κτηνωδίας. Κανένα ποτάμι δε σας ξεπλένει, καμιά συγγνώμη σας δεν πιάνει τόπο. Οι λαοί δε μασάνε πια. Δε μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.

Στον καθρέφτη που καθρεφτίζεστε δε βλέπετε παρά μόνο τη δική σας εικόνα και τρομάζετε. Η κατοχή φέρνει πόνο, απόγνωση, φέρνει φρίκη και αγριότητα. Φέρνει συνάμα και ανυπακοή και απειθαρχία και αντίσταση και τ' αντίποινα φυσικό επακόλουθο.

Εάν δεν ξεκουμπιστείτε το γρηγορότερο από το Ιράκ, να είστε βέβαιοι πως όπως στρώσετε θα κοιμηθείτε. Κι ακόμα είναι η αρχή.