ΔΕΝ σ' αφήνει εύκολα η συνήθεια του ρεπορτάζ και δεν κόβονται οι δεσμοί μαζί του όσο κι αν τα χειρόγραφα πια δεν είναι καθημερινά. Κάπου κάπου οι επιθυμίες ξυπνούν όσο κι αν αυτές δεν πέφτουν στο χαρτί και μένουν στα λόγια, στην κουβέντα.

ΚΙ ΑΥΤΗ η επιθυμία να ρωτήσεις, να μάθεις έρχεται την καλοκαιριάτικη ώρα, όταν βλέπεις την έξοδο των μυρίων, τις χιλιάδες του κόσμου, που με λαχτάρα κυνηγάει τον τόπο της ανάσας, της ξεκούρασης. Που βιάζεται να φύγει από την εφιαλτική πολιτεία, για να περάσει τις μετρημένες της άδειας μέρες.

ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ πολλά απ' αυτούς που είναι πια έτοιμοι και βιάζονται να μη χάσουν ούτε μια στιγμή από την έξοδό τους και έχεις νέα από πρώτο χέρι για τόπους που γράφτηκαν στο τεφτέρι του καλοκαιριού κι έμειναν και μένουν άπιαστοι.

ΑΚΡΙΒΟ και τσιμπημένο το καλοκαίρι έχει σφίξει τα λουριά κι έχει λιγοστέψει στο έπακρο τις μέρες της ξεκούρασης. Βάσανα μεγάλα όταν στο λογαριασμό μπαίνει κι η οικογένεια. Τα μετράς και μετρημό δεν έχουν από την ώρα που ξεκινάς όσο να γυρίσεις πάλι οίκαδε.

ΕΙΝΑΙ τα κυκλαδονήσια από τα πρώτα πρώτα που είναι κι εφέτος στόχος της καλοκαιρινής εξόδου. Νησιά, νησάκια, αλλά και βράχοι της μοναξιάς για όλα τα γούστα. Μαθαίνεις για όλα και για τα πλοία τους «μαθουσάλες» που κι εφέτος φρεσκολουστραρισμένα «ιδροκοπούνε» στο κουβαλητό κι όποιον πάρει ο χάρος...

ΗΤΑΝ η Αμοργός αυτή που πρωτοβγήκε πάνω στην κουβέντα, που άνοιξα με συνάδελφο πολυταξιδεμένο, που κι εφέτος έχει βάλει πλώρη για το αγαπημένο αυτό νησί.

ΔΕΝ είχαμε περάσει τότε από της Αμοργού τ' ακρογιάλι, γιατί ο λαχνός μας έφερε εξόριστους στην Ικαριά τόπος αγαπητός, φιλόξενος που θέλεις να μπορέσεις να τον περπατήσεις, όσο μπορείς και τώρα. Συναπάντημα μακρινό με το νησί. Συναπάντημα με μνήμες, με αξέχαστους συντρόφους.

ΔΕΝ πρόλαβα να ρωτήσω μια συνάδελφο για του καλοκαιριού τα σχέδια κι άρχισε να μου ανοίγει τη σελίδα της ομορφιάς και της ησυχίας που χουν τα Κύθηρα με την ταυτόχρονη υπενθύμιση πως εκεί υπάρχει και του σπιτιού η ρίζα. Κι είναι μεγάλη βοήθεια να 'χεις σπιτικό, να 'χεις αποκούμπι τούτους τους δύσκολους καιρούς.

ΔΕΝ είναι βέβαια η μοναδική της κουβέντας που θύμισε το χωριό και του πατρικού σπιτιού το στήριγμα στου καλοκαιριού την έξοδο, που κάθε χρόνο τέτοια εποχή ζωντανεύουν τα χωριά μας που ζούνε την επιστροφή του κόσμου τους.

ΜΕ το Πήλιο και τις ανατολικές ακρογιαλιές του η κουβέντα με τον Γιώργη τον Τσαπόγα. Χρήσιμες προσθήκες στα δικά σου τρεξίματα, στις έρευνες στους πανέμορφους αυτούς τόπους. Εγγραφές παλιές που τις φρεσκάρει αυτή η ανοιχτή συζήτηση με κάθε σημείο, που φέρνει στο ταξίδι τα προικιά της ομορφιάς και της φρεσκάδας.

ΑΝΟΙΧΤΗ πάντα η πρόσκληση για τα Περτουλιώτικα λιβάδια αλλά και την Αγόριανη, γαργαλιστικά πάντα του Ζαγοριού τα καλέσματα στου Δεκαπενταύγουστου τα πανηγύρια.

ΣΤΗΝ καλοκαιρινή έξοδο των διακοπών είναι κι εκείνοι που δεν αφήνουν τη βουνίσια τους στράτα. Και βεβαιώνουν την παρουσία τους στην πλατεία του χωριού, κάτω από τα θεόρατα πλατάνια δίπλα στις βρύσες με τα κρουστάλλινα νερά.

ΑΛΛΟΙ από τις στράτες της Ρούμελης άλλοι από την πλευρά της Θεσσαλίας σκαρφαλώνουν ο καθένας στην αϊτοφωλιά του. Κι εκεί ζωντανεύουν το χωριό και το πατρικό τους. Αυτή την ώρα είναι που περιμένουν τα ορεινά χωριά για ν' ακουστούν χαρούμενες παιδικές φωνές και ν' αντηχήσουν γάμου τραγούδια.

ΤΕΛΕΙΩΜΟ όμως δεν έχει η κουβέντα που ανοίγεις για την καλοκαιρινή έξοδο, για τα όνειρα του ταξιδιού και της ξεκούρασης. Για τις μέρες που σου έχουν απομείνει, ώσπου να ξαναρχίσει το μαγγανοπήγαδο.

Η ΘΑΛΑΣΣΑ είναι φυσικά ο πόλος που στην καλοκαιρινή έξοδο έχει το μεγάλο της μερίδιο. Εκεί στην ακρογιαλιά της γαλάζιας απέραντης θάλασσας. Εκεί ψηλά στο πανέμορφο ακρογιάλι του Μύρτου της Κεφαλονιάς. Να σ' αντικρίζω, θάλασσα να μη χορταίνω... όπως την τραγούδησε μοναδικά ο ποιητής του λαού μας ο Κώστας Βάρναλης.