Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ αθλητισμός έχει τις δικές του λαμπρές σελίδες. Συνήθως αυτοί, που κάνουν κάποια αναφορά στα ιστορικά του αθλητισμού μας τα ξεπερνούν, τα αγνοούν, τις θάβουν αυτές τις σελίδες με τη σιωπή.

ΟΙ ΦΑΚΟΙ τους, οι πένες τους προτιμούν τα φαντασμαγορικά, τα ρωμαϊκά πανηγύρια, τις ξέφρενες φιέστες. Υμνωδοί διά βίου των αφεντικών και του δοβλετιού, το οποίο δουλόφρονες υπηρετούν από κούνια.

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ μας όμως έχει παλιές, κατάβαθες ρίζες πεντακάθαρες, μακριά από τις βρώμικες συναλλαγές και όλα αυτά τα δυσώδη, που καθημερινά ζούμε με τις αναθυμιάσεις που έχουν ντουμανιάσει τα πάντα.

ΗΤΑΝ στις αρχές του 1930, που με πρωτοβουλία του Ηλία Βεργίνη ιδρύθηκε η εκπολιτιστική Κίνηση αθλητών με την ονομασία «Ενωση Ελλήνων Αθλητών ο "Στίβος"». Οι σκοποί της Κίνησης ήταν να ανεβάσει το πολιτιστικό και μορφωτικό επίπεδο των μελών της για τη διοργάνωση εκδρομών, εκμάθηση ξένων γλωσσών, σεμιναρίων κλπ. Ευρύτατος ορίζοντας.

ΣΑΦΕΣΤΑΤΟΣ ο προσανατολισμός της Ενωσης, που απέβλεπε βασικά στην απαλλαγή του αθλητισμού από τον παραγοντισμό. Με την επιβολή της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, η Κίνηση, σε πρώτη φάση, αδρανοποιείται, για να ξαναζωντανέψει λίγο αργότερα, με έντονη την παρουσία της και με συμμετοχή σε πολλές αντιφασιστικές εκδηλώσεις.

Η ΚΙΝΗΣΗ επαναδραστηριοποιείται αργότερα με πρωτοβουλία μιας ομάδας αθλητών στίβου, που σ' επαφή με τον Ηλία Βεργίνη (εξακολουθούσε να βρίσκεται στη «Σωτηρία») προώθησαν αίτηση στο Πρωτοδικείο, για να εξασφαλίσουν τη νόμιμη λειτουργία της Ενωσης Ελλήνων Αθλητών (ΕΕΑ).

ΚΑΘΩΣ τέλειωνε το 1941, οι αθλητές μάθαιναν, πως μια δική τους «Κίνηση» τους καρτερούσε για να συνεχίσουν μέσα απ' αυτήν την αθλητική τους δράση. Θυμίζουμε πως από τους πρώτους που ξεκίνησαν ήταν οι Γ. Θάνος, Ν. Μαστρογιάννης, Γ. Νίτσας, Γ. Ελευθεριάδης.

ΠΟΙΟΣ απ' όσους έζησαν τότε την κατοχική Αθήνα δε θυμάται εκείνο το αξέχαστο στέκι, στη γωνία Σόλωνος και Μπενάκη, το πασίγνωστο γαλακτοπωλείο του Σκυλογιάννη, που ουσιαστικά ήταν το κέντρο της ΕΕΑ και που συγκέντρωνε, τους αθλητές, σχεδόν όλους τους πρωταθλητές αλλά και τον αθλητικό κόσμο. Ο Γρ. Λαμπράκης, ο Ρ. Φραγκούδης, που ήταν και πρόεδρος, ο Ηλ. Μισαηλίδης, ο Μαρόπουλος, ο Τζανετής και πολλοί άλλοι που είχαν καθημερινή αγωνιστική παρουσία.

Η ΙΔΡΥΣΗ της ΕΠΟΝ είναι το μεγάλο γεγονός που ταχύτατα συγκεντρώνει σχεδόν όλες τις ζωντανές αθλητικές δυνάμεις έτσι, που ουσιαστικά να δημιουργείται μια πραγματική ομοσπονδία καθώς μέλη της ΕΕΑ γίνονται εκτός από τους αθλητές στίβου ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες, ποδηλάτες, πυγμάχοι.

Σ' ΟΛΕΣ τις μεγάλες διαδηλώσεις της Κατοχής, οι αθλητές παίρνουν μέρος οργανωμένα και δίνουν κι αυτοί τη μάχη ενάντια στον ξένο καταχτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του. Η ίδρυση νόμιμων αθλητικών σωματείων καθώς και η διοργάνωση αγώνων, ημερίδων, εκδρομών αναδεικνύεται σε μια από τις βασικές δραστηριότητες της ΕΠΟΝ για τη συσπείρωση και την αγωνιστική κινητοποίηση της νεολαίας. Ζωντάνεψε αθλητικά η επαρχία.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ κι αξέχαστη στάθηκε η συμμετοχή των αθλητών μας στις αλησμόνητες εκείνες παρελάσεις της απελευθέρωσης, με πανό, της ΕΠΟΝ εδώ κι εξήντα χρόνια, που κρατούσαν οι ΕΠΟΝίτες αθλητές και πρωταθλητές. Μεγάλα και πασίγνωστα ονόματα παρέλασαν μαζί με τις χιλιάδες λαού, γιορτάζοντας τη λευτεριά μας.

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ που ακολούθησαν, σκληρά και πέτρινα. Πολλοί αθλητές μας βρέθηκαν κυνηγημένοι στις φυλακές, στις εξορίες στα Μακρονήσια. Η μεγάλη εκείνη αθλητική γενιά της Αντίστασης, της ΕΠΟΝ βάδισε περήφανη της αρετής και του αγώνα το δρόμο. Ανοιχτές σελίδες που ακόμη δε γράφτηκαν. Κι είναι χρέος μας να γραφτούνε.