«Η Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτή που όλοι περίμεναν κάποτε να εκφράσει και να στηρίξει τη λογική, ουσιαστικά απέχει παρακολουθώντας μουδιασμένα και χωρίς θέση. Η αποστολή Σολάνα στην περιοχή ήταν το απόλυτο φιάσκο, η απόφαση των 25 υπουργών Εξωτερικών μνημείο αφωνίας (...) η αλήθεια είναι ότι το παράλογο πολλές φορές κοιμίζει όσους δε θέλουν να ξυπνήσουν» (η Χρύσα Ταβουλάρη στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

«Ο πόλεμος στο Λίβανο διαβάζεται από την πλειοψηφία των Ιταλών πολιτικών αλλά και των βασικών μέσων ενημέρωσης, ως μια τραγωδία, η οποία εκπορεύεται από το "νόμιμο" δικαίωμα του Ισραήλ για αυτοπροστασία, το οποίο απλώς υπερβάλλει. Οποιαδήποτε κριτική στους ανελέητους βομβαρδισμούς αμάχων και στη συστηματική καταστροφή μιας χώρας και ενός λαού συναντάει τον "ιδεολογικό" ολοκληρωτισμό των βαθυστόχαστων σχολιαστών μεγάλων ιταλικών εφημερίδων, ο οποίος την εξισώνει με τον αντισημιτισμό. Η μόνη λαμπερή εξαίρεση στον κανόνα είναι η παρακάτω δήλωση στην οποία προέβη ένας γερουσιαστής: Εάν ζούσα σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και δεν είχα τη δυνατότητα να χαράξω ένα μέλλον για τα παιδιά μου, πολύ πιθανό θα ήμουν και γω τρομοκράτης! (...) Λέχθηκαν από τον Τζούλιο Αντρεότι (...) και κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι η διπλωματία των "ίσων" αποστάσεων είναι υποκριτική» (από τη Ρώμη ο Κώστας Παπαϊωάννου / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).